future

[ˈfju:tʃər]

1.

n.

1) бу́дучыня, пры́шласьць f.

for the future — на бу́дучыню

in the future — у бу́дучыні

A young man with a future — Малады́ чалаве́к з бу́дучыняй

2) бу́дучы час дзеясло́ва

2.

adj.

бу́дучы

а) future events — бу́дучыя падзе́і

б) Gram. future tense — бу́дучы час

•

- futures

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Zúversicht

f - упэўненасць, ве́ра, глыбо́кае перакана́нне

in der ~, dass… — бу́дучы перакана́ным, што…

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

künftig

1.

a бу́дучы, які́ ма́е адбы́цца

2.

adv надале́й, у дале́йшым

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

prospective

[prəˈspektɪv]

adj.

1) праўдападо́бны, магчы́мы, меркава́ны, эвэнтуа́льны

a prospective client — магчы́мы кліе́нт

2) пры́шлы, бу́дучы

a prospective mother — бу́дучая ма́ма

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

intended

[ɪnˈtendɪd]

1.

adj.

1) заплянава́ны, заду́маны; наме́раны; наўмы́сны

2) бу́дучы, прадба́чаны

2.

n., informal

нарачо́ны -ага, су́джаны -ага m., нарачо́ная, су́джаная f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

forthcoming

[,fɔrӨˈkʌmɪŋ]

adj.

1) надыхо́дзячы; бу́дучы; насту́пны

2) які́ мо́жа прыйсьці́, які́ мо́жна даць у вы́падку патрэ́бы

The help was not forthcoming — дапамо́га не прыхо́дзіла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ángehend

a бу́дучы; які́ пачына́ецца; малады́

ein ~er Léhrer — малады́ наста́ўнік

bei ~er Nacht — з наступле́ннем но́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zúkunft

f -

1) бу́дучае, бу́дучыня

in náher ~ — у бліжэ́йшым бу́дучым

in der ~ lésen* — прадка́зваць бу́дучае [бу́дучыню]

2) грам. бу́дучы час

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

will

I [wɪl]

дапамо́жны дзеясло́ў, пака́звае

1) бу́дучы час

He will come soon — Ён пры́йдзе неўзаба́ве

2) зго́ду

I will do what you want — Я зраблю́, што ты хо́чаш

3) нязьме́ннасьць

Boys will be boys — Хлапцы́ бу́дуць хлапца́мі

4) зага́д, забавяза́ньне

You will do it at once! — Ты зро́біш гэ́та за́раз жа!

5) праця́гласьць дзе́яньня

She will read for hours — Яна́ чыта́е гадзі́намі

II [wɪl]

1.

n.

1) во́ля f.

a strong will — цьвёрдая во́ля

2) во́ля f.; хаце́ньне, жада́ньне n.

He came and went at will — Ён прыхо́дзіў і сыхо́дзіў калі́ хаце́ў

3) Law. тэстамэ́нт -у m.

2.

v.t.

1) пастанаўля́ць, прымуша́ць сябе́

She willed to keep awake — Яна́ сі́лай во́лі зму́сіла сябе́ не засну́ць

2) выраша́ць, прадвызнача́ць

Fate has willed it otherwise — Лёс вы́рашыў гэ́та іна́чай

3) адпі́сваць, перадава́ць у спа́дчыну (тэстамэ́нтам)

to will a house to someone — запіса́ць ха́ту на не́кага

•

- against one’s will

- at will

- good will

- have one’s will

- ill will

- will power

- with a will

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

час м

1. Zeit f -, -en; Zéitpunkt m -(e)s, -e (момант);

мясцо́вы час Órtszeit f -;

у гэ́ты час in díeser Zeit;

у любы́ час zu jéder Zeit [Stúnde];

у той час dámals, zu jéner Zeit;

апо́шнім часам néuerdings, in der létzten Zeit;

у ху́ткім часе кніжн bald, nächstens;

да апо́шняга часу bis vor kúrzem; bis zulétzt, bis in die létzte Zeit hinéin;

у цяпе́рашні час gégenwärtig; zur Zeit;

у прызна́чаны час zur féstgelegten [veréinbarten] Zeit;

пад час während, im Láufe;

во́льны час fréie Zeit, Fréizeit f; árbeitsfreie Zeit;

2. (працягласць) Zeit f -, Zéitraum m -(e)s, Zéitdauer f -; Zéitspanne f -;

калянда́рны час Kalénderzeit f;

до́ўгі час éine lánge Zeit, ein lánger Zéitraum;

час по́сту рэл Fástenzeit f, Passiónszeit f;

у каро́ткі час bínnen kúrzer Zeit;

3. (эпоха – тс мн) Zeit f; Epóche f -, -n;

у былы́я часы́ früher, séinerzeit;

у часы́ вайны́ während [zur Zeit] des Kríeges;

4. (пара) Zeit f;

час жніва́ Érntezeit f;

час адпачы́нку Úrlaubszeit f;

у ле́тні час im Sómmer;

ра́нішні час Mórgenstunde f -, -n;

абе́дзенны час Míttagszeit f;

па(сля)абе́дзенны час Náchmittag m -(e)s;

5. грам Zeit f, Zéitform f -, -en, Zéitstufe f -, -n; Témpus n -, -pora;

цяпе́рашні час Gégenwart f -, Präsens n -, -séntia i -sénzi¦en;

про́шлы час Vergángenheit f -, Präteritum n -s, -ta;

даўноміну́лы час Vórvergangenheit f, Plúsquamperfekt n -(e)s;

бу́дучы час Zúkunft f -, Futúr(um) n -s, pl Futúre i Futúra;

паслядо́ўнасць часо́ў Zéitfolge f;

◊ час пака́жа ≅ kommt Zeit, kommt Rat;

час ад часу von Zeit zu Zeit, mánchmal, hin und wíeder;

з ця́гам часу mit der Zeit;

да гэ́тага часу bis jetzt, bis zu únserer Zeit;

тым часам währenddéssen, unterdéssen, inzwíschen;

цяжкі́я часы́ böse [hárte] Zéiten;

па пе́ршым часе кніжн fürs Érste;

уве́сь час die gánze Zeit, fórtwährend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)