Betrebsgruppe

f -, -n вытво́рчая гру́па (брыгада; калектыў аддзела цэха) (у былой ГДР)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

уда́рны

1. гіст, тс перан (пра работу) Stoß; Aktivsten- [-´vıstən-];

уда́рная брыга́да Stßbrigade f -, -n;

2. (неадкладны, тэрміновы) ilig, drngend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

авары́йны Not-; Störungs-; Havare- [-vɑ-];

авары́йны выключа́льнік Ntschalter m -s, -;

авары́йная сігналіза́цыя Alrmanlage f -, -n;

авары́йная брыга́да Störungskolonne f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

brigade

[brɪˈgeɪd]

1.

n.

1) брыга́да f.

2) кама́нда, дружы́на f.

2.

v.t.

1) фармава́ць брыга́ду

2) групава́ць у дружы́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

цясля́рскі спец Zmmer-, Zmmermanns-;

цясля́рская брыга́да Zmmerbrigade f -, -n;

цясля́рская спра́ва Zmmer(er)handwerk n -(e)s;

цясля́рскія рабо́ты Zmmermannsarbeit f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

team

[ti:m]

1.

n.

1) кама́нда, дружы́на f.; брыга́да f.

a football team — футбо́льная кама́нда

2) запрэ́жка f.

2.

v.t.

1) аб’ядно́ўвацца, злуча́цца

2) працава́ць брыга́даю

- team up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

crew

I [kru:]

n.

1) экіпа́ж -у m., кама́нда f.

2) брыга́да, зьме́на f.; арце́ль рабо́тнікаў

3) ша́йка, ба́нда f.; гу́рба f.; збо́рышча n.

II [kru:]

v., p.t. of crow I

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gang

[gæŋ]

1.

n.

1) ша́йка, ба́нда f.; хэ́ўра f.; клі́ка f.

a gang of thieves — ба́нда зладзе́яў

a political gang — паліты́чная хэ́ўра

2)

а) брыга́да рабо́тнікаў

б) гру́па вя́зьняў

3) кампле́кт прадметаў, прыла́даў

a gang of oars — кампле́кт вёслаў

4) табу́н але́няў або́ бізо́наў

2.

v.i.

1) (together) сябрава́ць, утвара́ць гру́пу

2) напада́ць гру́пай, ба́ндай

- gang up on

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

breakdown

[ˈbreɪkdaʊn]

1.

n.

1) сапсуцьцё n., злом -у, пало́м -у m., ава́рыя f.

breakdown of the car engine — злом мато́ра ў а́ўце

2) заняпа́д -у m.; упа́дак -ку m.; заняпа́д сі́лаў; зьнясі́леньне n.

a nervous breakdown — нэрво́вы зрыў

3) разьмеркава́ньне n.; разьдзяле́ньне на катэго́рыі; клясыфіка́цыя f; схе́ма арганіза́цыі

4) хімі́чны раскла́д, ана́ліз -у m.

2.

adj.

рамо́нтны, авары́йны

a breakdown crew — рамо́нтная брыга́да

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)