breakdown

[ˈbreɪkdaʊn]

1.

n.

1) сапсуцьцё n., злом -у, пало́м -у m., ава́рыя f.

breakdown of the car engine — злом мато́ра ў а́ўце

2) заняпа́д -у m.; упа́дак -ку m.; заняпа́д сі́лаў; зьнясі́леньне n.

a nervous breakdown — нэрво́вы зрыў

3) разьмеркава́ньне n.; разьдзяле́ньне на катэго́рыі; клясыфіка́цыя f; схе́ма арганіза́цыі

4) хімі́чны раскла́д, ана́ліз -у m.

2.

adj.

рамо́нтны, авары́йны

a breakdown crew — рамо́нтная брыга́да

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)