бе́лы (фарба) weiß;
бе́лыя мн шахм Wéißen pl;
Бе́лы дом das Wéiße Haus;
бе́лыя но́чы die wéißen [héllen] Nächte;
бе́лае віно́ Wéißwein m -(e)s, -e;
бе́лая варо́на ein wéißer Rábe;
бе́лая гара́чка мед Säuferwahnsinn m -(e)s;
бе́лыя ве́ршы літ réimlose Vérse [f-], Blánkverse pl;
сяро́д бе́лага дня am hélllichten Tág(e);
на бе́лым све́це auf der Welt, in der wéiten Welt; in der (gróßen) wéiten Welt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
sack
I [sæk]
1.
n.
1) вялі́кі мяшо́к; ме́х мяха́ m.; мяшэ́чак -ка m.
a sack of flour — мех мукі́
2) сак -а m. (шыро́кая жано́чая або́ дзіця́чая капо́та)
3) Sl. ло́жак -ка m.
4) Sl. звальне́ньне з пра́цы
2.
v.t.
1) кла́сьці, насы́паць у мяхі́
2) Sl. звальня́ць з пра́цы
•
- hit the sack
- hold the sack
II [sæk]
v.t.
рабава́ць; абабіра́ць, абакрада́ць
The invaders sacked the town — Захо́пнікі абрабава́лі го́рад
III [sæk]
n.
гішпа́нскае сухо́е бе́лае віно́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
white
[hwaɪt]
1.
n.
1) бе́лы ко́лер
2) бель f., бе́льле n., белізна́, бе́ласьць f.
3) бе́лая фа́рба, бялі́ла n.
4) бе́лая во́пратка
5) бе́лыя пля́мы ў дру́ку
6) бе́лы чалаве́к (бе́лае ра́сы)
2.
adj.
1) бе́лы
2) бяля́вы, белава́ты
3) бле́дны
to turn white with fear — зьбяле́ць ад стра́ху
4) серабры́сты, сівы́
white hair — сівы́я валасы́
5) сьне́жны
a white winter — сьне́жная зіма́
6) беззага́нны; чы́сты; няві́нны
7) бе́лы (у паліты́чным сэ́нсе)
•
- bleed white
- white meat
- white wines
- whites of the eyes
- white of an egg
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)