Verbum

waif

[weɪf]

n.

1) бяздо́мнік -а m., бадзя́га m.& f.

2) беспрыту́льнае дзіця́, беспрыту́льнік -а m.

3) бездагля́дная рэч

rover

I [ˈroʊvər]

n.

вандро́ўнік -а m., бадзя́га -і m. & f.

II [ˈroʊvər]

n.

1) піра́т -а m.

2) піра́цкі карабе́ль

stroller

[ˈstroʊlər]

n.

1) шпацыра́нт -а m.

2) вандро́ўны арты́ст

3) бадзя́га -і m.

4) складны́ дзіця́чы вазо́к (сядзя́чы для гуля́ньня)

vagrant

[ˈveɪgrənt]

1.

n.

1) бадзя́га, туля́га, валацу́га -і m.

2) вандро́ўнік -а m.

2.

adj.

1) вандро́ўны

2) бадзя́жны, валацу́жны

vagabond

[ˈvægəbɑ:nd]

1.

n.

1) туля́га, бадзя́га, валацу́га -і m.& f.

2) гульта́й -я́ m.; нікчэ́мнік -а m.

2.

adj.

1) вандро́ўны

2) бадзя́жны

jockey

[ˈdʒɑ:ki]

1.

n., pl. -eys

1) жаке́й -я m.

2) Obsol. бадзя́га, валацу́га -і m. & f., жабра́к -а́ m.

2.

v.

1) е́зьдзіць жаке́ем

2) манэўрава́ць, лявірава́ць

hobo

[ˈhoʊboʊ]

1.

n., pl. -bos or -boes

1) бадзя́га -і, бомж бамжа́ m. & f.

2) вандро́ўны рабо́тнік

2.

v.i.

1) бадзя́цца

2) перабіра́цца зь ме́сца на ме́сца ў по́шуках пра́цы

stray

[streɪ]

1.

v.i.

1) блудзі́ць; блука́ць, туля́цца, бадзя́цца; адбіва́цца (ад ста́тку)

2) зьбіва́цца з пра́вільнага шля́ху

2.

adj.

які́ блука́е, туля́ецца, які́ заблудзі́ў, адбі́ўся ад грамады́, аблу́дны

stray dog — бяздо́мны саба́ка

3.

n.

бадзя́га, туля́га -і m. & f.; чалаве́к, які́ заблудзі́ў, жывёліна, што адбілася ад ста́тку

•

- strays

gad

I [gæd]

1.

v.i., gadded, gadding

бадзя́цца, швэ́ндацца, сно́ўдацца; вандрава́ць

2.

n.

1) бадзя́ньне, туля́ньне n.

2) бадзя́га, валацу́га, туля́га -і m. & f.

II [gæd]

1.

n.

1) ражо́н -на́ m.

2) зубі́ла n., клін -а m. (для адбіва́ньня вугля́, руды́, ска́лаў)

2.

v.t.

1) паро́ць; кало́ць; по́ркаць (чым-н. во́стрым)

2) адко́лваць; адшчапля́ць

bum

[bʌm]

1.

n., Sl.

1) абібо́к -а m., валацу́га, бадзя́га -і m. & f., гульта́й-я́ m.

2) п’я́ніца -ы m. & f.

3) папо́йка, гуля́нка f.

2.

v.t.

жабрава́ць, прасі́ць

3.

v.i.

цяга́цца (бязмэ́тна), абіва́цца; гультаява́ць, гульта́іць

4.

adj.

малава́ртасны; дрэ́нны; бязва́ртасны; фальшы́вы

bum cheque — чэк без пакрыцьця́

•

- on the bum

5.

n.

аза́дак -ка m. (у чалаве́ка)