wgnehmen

* vt забіра́ць, адбіра́ць

viel Platz ~ — займа́ць мно́га ме́сца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erlsen

*

I

vt выбіра́ць; адбіра́ць

II

a вы́браны, адбо́рны, вы́танчаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cull

[kʌl]

1.

v.t.

1) выбіра́ць, адбіра́ць е́пшае)

2)

а) перабіра́ць

б) адкіда́ць о́ршае)

2.

n.

не́шта забракава́нае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

indispose

[,ɪndɪˈspoʊz]

v.t.

1) рабі́ць няздо́льным, адбіра́ць у каго́ ахво́ту да чаго́

2) рабі́ць нездаро́вым

3) рабі́ць непрыда́тным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

usmustern

vt

1) вызнача́ць прыда́тнасць да вайско́вай слу́жбы, рабі́ць медыцы́нскі агля́д

2) адбіра́ць, адсарто́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bzwingen

* vt (D) адбіра́ць сі́лай (што-н. у каго-н.); дамага́цца сі́лай (чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

frtreißen

* vt

1) вырыва́ць, адбіра́ць

2) зрыва́ць, зно́сіць (цячэннем)

3) захо́пліваць

sich ~ lssen* — захапля́цца, даць захапі́ць сябе́ (чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bereave

[bɪˈri:v]

v.t. -reaved or -reft, -reaving

адбіра́ць, пазбаўля́ць чаго́

bereft of hope — пазба́ўлены надзе́і

children bereaved of their mother — дзе́ці, пазба́ўленыя ма́ці; асіро́чаныя дзе́ці

the bereaved parents — асіро́чаныя бацькі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

выбіра́ць

1. wählen vt, uswählen vt; ussuchen vt;

2. (галасаваннем) wählen vt, vi;

выбіра́ць дэпута́там zum bgeordneten [Deputerten] wählen;

3. (адбіраць) ussuchen vt; uslesen* vt, ussondern vt;

выбіра́ць я́гады Beren ussuchen;

4. разм.:

выбіра́ць час (для чаго-н.) sich (D) Zeit nehmen* (zu D, für A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

entzehen

*

1.

vt (D) пазбаўля́ць (каго-н. чаго-н.), адбіра́ць

j-m das Wort ~ — пазбаўля́ць (каго-н.) сло́ва

2.

(sich)

1) ухіля́цца

2) не паддава́цца (уліку)

das entzeht sich nserer Knntnis — гэ́та нам невядо́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)