Verbum

быва́ць

1. (наведваць) besúchen vt, verkéhren vi (у каго-н. bei D);

быва́ць у сябро́ў bei Fréunden verkéhren;

2. (знаходзіцца) sein* vi (s), sich befínden*;

3. (здарацца) vórkommen* vi (s); geschéhen* vi (s), sich eréignen;

быва́е, што… es kommt vor, dass…;

цу́даў не быва́е Wúnder gibt es nicht;

чаго то́лькі не быва́е! was es nicht álles gibt!;

як ні ў чым не быва́ла als ob nichts geschéhen [gewésen] wäre

век м.

1. (стагоддзе) Jahrhúndert n -s, -e;

2. (эпоха) Zeit f -, -en; Zéitalter n -s, -;

бро́нзавы век Brónzezeit [´brɔŋsə-] f -;

а́тамны век Atómzeitalter n;

3. (перыяд існавання каго-н, чаго-н.) Lében n -s, Lébenszeit f;

уве́сь свой век sein gánzes Lében lang;

аджы́ць свой век verálten vi (s);

4. прысл. (заўсёды, вечна) éine Éwigkeit (lang); éndlos lang;

мы не ба́чыліся цэ́лы век éine Éwigkeit háben wir uns nicht geséhen

зае́хаць

1. (унутр чаго-н.) (her)éinfahren* vi (s); hinéinfahren* vi (s);

2. (папасці куды-н.) (hín)geráten* vi (s);

куды́ я зае́хаў [папа́ў]? wo bin ich híngeraten?;

3. (наведаць каго-н.) besúchen vt, áufsuchen vt;

4. (спыніцца дзе-н.) éinkehren vi (s); ábsteigen* vi (s) (да каго-н. bei D, куды-н. in D);

5. (па каго-н., па што-н.) ábholen vt;

я зае́ду па цябе́ ich hole dich ab

закруці́ць, закру́чваць

1. dréhen vt; verdréhen vt;

закруці́ць каму-н ру́кі за спі́най j-m die Árme auf den Rücken dréhen;

закруці́ць ву́сы den Schnúrrbart zwírbeln;

закруці́ць валасы́ на бігудзі́ das Haar éindrehen [auf Lóckenwickler dréhen];

2. (зашрубаваць) féstschrauben аддз. vt, zúschrauben vt, zúdrehen vt;

закруці́ць кран den Wásserhahn zúdrehen;

3. (абматаць) wíckeln vt, wínden* vt (вакол чаго-н. um, auf A);

4. (загарнуць у што-н.) éinwickeln vt, éinhüllen vt, éinpacken vt

улі́к м.

1. Berücksichtigung f -;

з улі́кам чаго-н. únter Berücksichtigung (G);

2. бухг., эк. Beréchnung f -, -en; Inventúr [-vɛn-] f -, -en (у краме); Réchnungswesen n -s, Réchnungsführung f -, -en (рахункаводства); Erfássung f -, -en; Statístik f - (статыстыка);

улі́к сабеко́шту Kóstenrechnung f;

ве́сці ўлі́к beréchnen vt; Buch führen (über A), éintragen* vt (запісваць); kontrollíeren vt (правяраць);

право́дзіць улі́к у кра́ме im Geschäft Inventúr máchen;

не паддава́цца ўлі́ку sich nicht ábschätzen [beréchnen] lássen*;

без улі́ку чаго-н. óhne Rücksicht auf etw. (A);

3. фін. (вэксаляў) Diskontíerung f -, -en; Diskónt m -(e)s;

ста́ўка ўлі́ку Diskóntsatz m -es, -sätze;

4. (рэгістрацыя) Registríerung f -, -en, Registratúr f -, -en; Éintragung f -, -en;

улі́к ваеннаабавя́заных die Erfássung der Wéhrpflichtigen;

узя́ць на ўлі́к registríeren vt, in die Líste éintragen*;

паста́віць на ўлі́к erfássen vt;

зняць з улі́ку stréichen* vt;

стаць на ўлі́к sich ánmelden;

зня́цца з улі́ку sich ábmelden;

3. фін. (вэксаляў) Diskontíerung f -, Diskónt m -(e)s, -e