flehen

*

1.

vt пазбяга́ць (каго-н., чаго-н.)

der Schlaf flieht mich schon seit Tgen — высок. ужо́ не́калькі дзён мяне́ му́чыць бяссо́нніца

2.

vi (s)

1) (vor, von D) уцяка́ць (ад каго-н.)

2) ратава́цца бе́гствам

zu j-m ~ — шука́ць рату́нку ў каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)