Verbum

schélten

*

1.

vt (wegen G) свары́цца, ла́яць (за што-н.)

j-n únehrlich ~ — папрака́ць каго́-н. у несумле́ннасці

2.

vi (über A) свары́цца (з-за чаго-н.); (auf a) ла́яць (каго-н., што-н.)

3.

(sich)

(mit D) свары́цца (з кім-н.)

Schluss

m -es, Schlüsse

1) кане́ц, заключэ́нне

nun ist áber ~! — цяпе́р кане́ц!, хо́піць!

zum ~ — у заключэ́нне

~ máchen mit etw. (D) — пако́нчыць з чым-н.

2) высно́ва, вы́вад, заключэ́нне

aus etw. (D) Schlüsse zíеhen* — рабі́ць высно́вы з чаго́-н.

zum ~ kómmen* — прыйсці́ да высно́вы

Schúlter

f -, -n плячо́

◊ etw. auf die léichte ~ néhmen* — легкава́жна ста́віцца да чаго́-н.

j-m die kálte ~ zéigen — адшы́ць каго́-н., ста́віцца хо́ладна да каго́-н.

auf béiden [zwei] ~n trágen* — двуру́шнічаць

mit den ~n zúcken — паціска́ць пляча́мі

~ an ~ — плячо́ ў плячо́

umlaufen

I úmlaufen

* vi (s)

1) знахо́дзіцца ў абаро́це (пра грошы)

ein Gerücht läuft um — хо́дзіць чу́тка [пагало́ска]

2) цыркулява́ць (пра кроў)

3) канча́цца, міна́ць (пра час)

II umláufen

* vt а(б)бяга́ць (каго-н., што-н.), бе́гаць (вакол каго-н., чаго-н.)

überhében

*

I

1.

vt (G) пазбаўля́ць, вызваля́ць (каго-н. ад клопату і г.д.)

2.

(sich)

(G) пазбаўля́цца, вызваля́цца (ад чаго-н.)

II

(sich)

1) надрыва́цца (ад цяжару)

2) набіра́цца пы́хі; фанабэ́рыцца (перад кім-н.)

er überhébt sich über die ánderen — ён зазнае́цца [фанабэ́рыцца]

überziehen

*

I

1.

vi (s) пераязджа́ць, перабіра́цца

2.

vt апрана́ць (што-н. наверх чаго-н.)

II

1.

vt абця́гваць, накрыва́ць (тканінай і г.д.)

das Bett frisch ~ — пасла́ць све́жую бялі́зну

mit Rost überzógen — пакры́ты іржо́й

2.

(sich)

(mit D) пакрыва́цца, заця́гвацца (чым-н.)

verwéisen

*

I

vt (j-m) рабі́ць вымо́ву [заўва́гу] (за што-н., каму-н.)

II

vt

1) (an A) адсыла́ць (каго-н. да каго-н.)

2) (auf A) адасла́ць (каго-н. да чаго-н.)

3) (G) высыла́ць, выганя́ць (з краіны)

4) спарт. выдаля́ць (з поля)

péinlich

1.

a

1) непрые́мны, няёмкі, казытлі́вы

ein ~es Gefühl — пачуццё няёмкасці

2) педанты́чны

ein ~er Mensch — педанты́чны чалаве́к

3) гіст. крымі- на́льны

~es Recht — крыміна́льнае пра́ва

2.

adv непрые́мна, няёмка

das wirkt ~ — гэ́та дзе́йнічае непрые́мна

etw. ~ verméiden* — стара́нна пазбяга́ць чаго́-н.

hínter=

I

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на рух назад, размяшчэнне ззаду чаго-н.: híntergehen* ісці́ наза́д; захо́дзіць зза́ду

II

неаддз. дзеясл. прыстаўка, указвае:

1) на патаемнае дзеянне, падман: hinterzíehen* уто́йваць (грошы), ухіля́цца ад плацяжу́

2) на пакіданне, адкладванне: hinterlássen* пакіда́ць пасля́ сябе́

Fórderung

f -, -en

1) патрабава́нне (auf A, nach D – чаго-н.)

j-m, an j-n ~en stéllen — ста́віць патрабава́нні каму́-н.

éine ~ erhében* — ста́віць патрабава́нне, патрабава́ць

2) прэтэ́нзія

3) вы́клік (на дуэль)

~ vor Gerícht — вы́лік у суд

4) фін. даўгаво́е абавяза́цельства; раху́нак