Verbum

Bezúg

m -(e)s, -züge

1) абі́ўка, чахо́л, навало́чка

2) вы́піска, зака́з, паку́пка; атрыма́нне (тавару, газет, заказу)

3) адно́сіны

mit [in] ~ auf… — спасыла́ючыся на…

~ néhmen* auf (A) — спасыла́цца (на што-н.)

in ~ auf etw. — адно́сна чаго́-н.

schlimm

1.

a

1) дрэ́нны, ке́пскі

das ist noch lánge nicht das Schlímmste — гэ́та яшчэ́ не са́мае го́ршае

2) хво́ры

ihr wurde ~ — ёй ста́ла дрэ́нна

2.

adv дрэ́нна, ке́пска

auf etw. ~ sein — (мо́цна) пра́гнуць чаго́-н.

Séhnsucht

f - (nach D)

1) туга́

2) мо́цнае імкне́нне, мо́цнае жада́нне (да каго-н., да чаго-н.)

nach j-m [etw.] (D) ~ bekómmen* — зну́дзіцца, засумава́ць (па кім-н., чым-н)

er vergéht vor ~ — ён зво́дзіцца ад тугі́ [нуды́, сму́тку]

éigentlich

1.

a ула́сны, сапра́ўдны

~e Ábsichten — шчы́рыя [сапра́ўдныя] наме́ры

2) прамы́, непасрэ́дны

~er Zusámmenhang — прама́я [непасрэ́дная] су́вязь

2.

adv ула́сна (ка́жучы)

was wóllen Sie ~? — Чаго́ Вы, ула́сна ка́жучы, хо́чаце [жада́еце]?

er hat ~ Recht — ён, ула́сна ка́жучы, ма́е ра́цыю

gégen

prp (a)

1) су́праць, супро́ць; насу́перак

Kampf ~ Kránkheiten — барацьба́ з хваро́бамі

~ éigenen Wíllen — насу́перак [про́ціў] сваёй во́лі

2) да, на, у напра́мку на

~ Nórden — (у напра́мку) на по́ўнач

3) у параўна́нні (з кім-н., з чым-н.)

4) за, узаме́н, заме́ст

~ Entgélt — за ўзнагаро́ду

5) каля́ (пра час, колькасць чаго-н.); прыблі́зна

es ist ~ Mítternacht — цяпе́р прыблі́зна по́ўнач

6) у адно́сінах да (чаго-н., каго-н.), пе́рад (чым-н., кім-н.)

~ die Kínder gerécht sein — быць справядлі́вым да [у адно́сінах да] дзяце́й

bewégen

i

1.

vt

1) ру́хаць, перасо́ўваць, варушы́ць; прыво́дзіць у рух

2) хвалява́ць, узруша́ць

2.

(sich)

1) ру́хацца, перасо́ўвацца, варушы́цца

das Gespräch bewégte sich um díeses Théma — размо́ва ішла́ на гэ́тую тэ́му

2) перан. круці́цца

3) хіста́цца

II

* vt

1.

(zu D) схіля́ць (каго-н. на што-н., да чаго-н.)

er wúrde dazú bewógen — яго́ ўгавары́лі гэ́та зрабі́ць

2.

(sich):

sich ~ lássen* — (zu D, zu + inf) схіля́цца (да чаго-н.), даць сябе́ ўгавары́ць (зрабіць што-н.)

ein

I

m (f éine, n ein)

1) num (без назоўніка: m éiner, f éine, n éines) а́дзін, а́дна, адно́

~ für álle Mal — раз назаўсёды

2) неазначальны артыкль

3) pron indef хто́сьці, што́сьці, хто-не́будзь, што-не́будзь

II

1.

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) рух, пранікненне ўсярэдзіну чаго-н.; éintreten* увахо́дзіць

2) набыццё чаго-н.; éinkaufen купля́ць, закупля́ць; éinsameln збіра́ць (напр. узносы)

3) пераход дзеючай асобы або аб’екта дзеяння ў які-н. другі стан: éinfrieren* замярза́ць; éinschlafen* засына́ць