Verbum

Únzucht

f - распу́ста, разбэ́шчанасць

j-n zur ~ verléiten [verführen, ánhalten*] — схіля́ць каго́-н. да распу́цтва

~ tréiben* — жыць распу́сна, распу́снічаць

verwíckeln

vt

1) заблы́тваць

2) заме́шваць, уця́гваць (у што-н.)

3) ублы́тваць, уме́шваць (каго-н. у якую-н. прыгоду)

áuflehnen

1.

vt прыхіля́ць

2.

(sich)

(gegen A)

1) абапіра́цца (локцямі)

2) паўстава́ць (супраць каго-н., чаго-н.), супраціўля́цца

áuswischen

1.

vt выціра́ць

◊ j-m die Áugen ~ — разм. абдуры́ць каго́-н.

2.

vi (s) фам. уцячы́, зні́кнуць, змы́цца

begégnen

vi (s)

1) (D) напатка́ць (каго-н.); сутыкну́цца (з кім-н., чым-н.)

2) здара́цца (з кім-н.)

Begléitung

f -, -en

1) суправаджэ́нне

2) канво́й, эско́рт

3) муз. акампанеме́нт

in j-s Begléitung — у суправаджэ́нні каго́-н.

besórgt

a клапатлі́вы

um [für] j-n, um [für] etw. (A) ~ sein — клапаці́цца, турбава́цца, хвалява́цца (за каго-н, за што-н.)

Bóckshorn

n -(e)s , -hörner барано́ў рог

◊ j-n ins ~ jágen — разм. прыпало́хаць [напужа́ць] каго́-н.

ins ~ kríechen* — збая́цца, спужа́цца

Bóot

n -(e)s, -e ло́дка, чо́вен

j-n in sein ~ áufnehmen* — разм. прыма́ць каго́-н. да свайго́ хаўру́су

Bürgschaft

f -, -en зару́ка, пару́ка, гара́нтыя

für j-n, für etw. ~ léisten — руча́цца [паручы́цца] за каго́-н., за што-н.