Verbum

паказа́ць

1. (даць магчымасць убачыць) zéigen vt;

паказа́ць кні́гу [даро́гу] ein Buch [den Weg] zéigen;

паказа́ць па́льцам mit dem Fínger zéigen (на каго-н., што-н. auf A);

2. перан.:

паказа́ць сябе́ sich zéigen;

паказа́ць зу́бы die Zähne zéigen;

не паказа́ць [пада́ць] ві́ду sich (D) nichts ánmerken lássen*;

паказа́ць пры́клад ein Béispiel gében*;

я яму́ пакажу́, дзе ра́кі зіму́юць ≅ ich werde ihm zéigen, was éine Hárke ist; vórzeigen vt;

паказа́ць па́шпарт den Pass vórzeigen; hínweisen* vt;

3. (прадэманстраваць) vórführen vt, áufführen vt;

паказа́ць фільм éinen Film vórführen;

паказа́ць п’е́су ein Theáterstück áufführen [vórführen];

4. (даць паказанні на допыце) áussagen vt (супраць каго-н. gégen A, на карысць каго-н. für A)

пазіра́ць séhen* vi (на што-н., каго-н. auf A); ánsehen* vt;

пазіра́ць на малю́нак ein Bild ánsehen*;

пазіра́ць у люстэ́рка in den Spíegel séhen*;

пазіра́ць на со́нца in die Sónne sehen*;

пазіра́ць у акно́ aus dem Fénster [zum Fénster] (hináus)sehen*; scháuen (на каго-н., што-н. auf A);

пазіра́ць па бака́х um sich scháuen;

пазіра́ць час ад ча́су на што-н. von Zeit zu Zeit auf étwas sehen* [scháuen]

запуска́ць

1. (кінуць) schléudern vt (каго-н. nach D);

2. (прывесці ў дзеянне) ánlassen* vt, ánlaufen lássen*, in Gang sétzen;

запуска́ць раке́ту éine Rakéte stárten [ábschießen*];

запуска́ць рухаві́к [мато́р] den Mótor stárten [ánlassen*, ánwerfen*];

запуска́ць у вытво́рчасць etw. in Produktión [Fértigung] gében*, die Produktión (von D) áufnehmen*; разм.:

запуска́ць кіпцюры́ séine Krállen schlágen* (у што-н., каго-н. in A);

◊

запуска́ць руку́ ў чужу́ю кішэ́нь in éine frémde Tásche [in frémde Táschen] gréifen*

ты́каць​^I (торкаць і г. д.) (hinéin)stécken vt, stóßen* vt; wéisen* vt, zéigen vt (паказваць);

ты́каць па́льцам на каго-н. [што-н.] mit dem Fínger auf j-n [etw.] déuten [weisen*]

гу́шкаць

1. scháukeln vt, schwíngen* vt; hín- und hérbewegen;

ве́цер гу́шкае дрэ́вы der Wind wiegt die Bäume;

2. (дзіця) wíegen vt;

3. (падкідваць каго-н угару) (únter Hóchrufen) in die Luft wérfen*

дбаць

1. (клапаціцца, турбавацца пра каго-н., што-н.) sórgen vi (für A), sich kümmern (um A);

2. (вельмі старанна працаваць) Éifer [Fleiß] an den Tag légen; éifrig [fléißig] sein; mit Éifer étwas tun*

праско́чыць

1. vorbéilaufen* vi (s), vorbéispringen* vi (s) (міма каго-н., чаго-н. an D); dúrchspringen* vi (s), hindúrchschlüpfen vi (s) (праз што-н.);

2. (пра памылку) unterláufen* vi (s); sich éinschleichen*

пасме́йвацца

1. ein wénig láchen (з каго-н., з чаго-н. über A); sich lústig máchen (над кім-н., чым-н. über A);

2. (час ад часу) von Zeit zu Zeit láchen

аддалі́цца, аддаля́цца sich entférnen (ад чаго-н. von D); перан. тс. sich fern hálten*; sich entfrémden (ад каго-н. von D);

аддалі́цца ад тэ́мы размо́вы vom Gesprächsthema ábkommen*, sich vom Gesprächsthema entférnen

до́пыт м. Verhör n -s, -e, Vernéhmung f -, -en;

юрыд. до́пыт све́дак Zéugenvernehmung f;

до́пыт абвінава́чанага Vernéhmung des Beschúldigten;

перакрыжава́ны до́пыт Kréuzverhör n;

падвярга́ць каго-н до́пыту j-n éinem Verhör unterzíehen*