штурха́ць

1. stóßen* vi; drängen vt; púffen vt (разм);

штурха́ць каго-н j-n ánstoßen*, j-m éinen Stoß versétzen;

2. спарт (ядро) stóßen* vt;

штурха́ць шта́нгу ein Gewícht hében* [stóßen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)