infinite

[ˈɪnfɪnət]

1.

adj.

1) бязьме́жны, бяско́нцы, бяскра́йні

2) ве́льмі вялі́кі

3) Math. бескане́чны (дзесятко́вы дроб)

2.

n.

бязьме́жнасьць, бяско́нцасьць f., бяскра́йнасьць, бескане́чнасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

intense

[ɪnˈtens]

adj.

1) інтэнсі́ўны (пра жыцьцё)

2) напру́жаны

3) ве́льмі вялі́кі, ве́льмі мо́цны

intense happiness — ве́льмі вялі́кая ра́дасьць

intense pain — ве́льмі мо́цны боль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Úmweg

m -(e)s, -e кружны́ шлях, аб(ы)хо́д, круг, крук

auf ~en erfáhren* — вы́ведаць абхо́дным шэ́цхам

ein gróßer ~ — вялі́кі крук

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Dáumen

m -s, -

1) вялі́кі па́лец (рукі)

◊ ~ dréhen — ло́дарнічаць

j-m (D) den ~ drücken — жада́ць по́спехаў каму́-н.

2) тэх. кула́к, па́лец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

крук​I м.

1. Háken m -s, -;

накідны́ крук Türhaken m;

зачыні́ць бра́мку на крук die Gártentür zúhaken [mit dem Háken verschlíeßen*];

2. разм. (кружны шлях) Úmweg m -(e)s, -e;

зрабі́ць вялі́кі крук éinen gróßen Bógen máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

building

[ˈbɪldɪŋ]

n.

1) буды́ніна f. (вялі́кі буды́нак), буды́нак -ку m., будо́ва f.

2) будава́ньне n., будо́ўля, пабудо́ва f., будаўні́цтва n.

building material — будаўні́чы матэрыя́л

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

awesome

[ˈɔsəm]

adj.

1) жахлі́вы

A great fire is an awesome sight — Вялі́кі пажа́р — жахлі́вае відо́вішча

2) по́ўны паша́ны

awesome admiration — захапле́ньне по́ўнае глыбо́кае паша́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

reich

a (an D) бага́ты (чым-н., на што-н.)

2) вялі́кі, бага́ты;

éine ~e Ánzahl вялі́кая ко́лькасць;

~ an Erfáhrungen бага́ты на во́пыт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

throng

[Өrɔŋ]

1.

n.

1) нато́ўп -у m., вялі́кі гурт (людзе́й)

2) мно́ства n.

2.

v.i.

1) то́ўпіцца; напаўня́цца нато́ўпам

2) зьбіра́цца нато́ўпам

3) напіра́ць нато́ўпам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

obliterate

[əˈblɪtəreɪt]

v.

1) сьціра́ць; заціра́ць; зьнішча́ць

Heavy rain obliterated the footprints — Вялі́кі дождж змыў сьляды́

2) згла́джваць, гаі́ць

Time obliterates sorrow — час го́іць боль душы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)