Verbum

wíchsen

vt

1) чы́сціць (абутак), націра́ць (падлогу)

2) фарбава́ць (вусы)

3)

j-n ~ — разм. адлупцава́ць каго́-н.

Zánge

f -, -n абцугі́, кле́шчы

in die ~ néhmen* — вайск. узя́ць у кле́шчы; узя́ць каго́-н. у абаро́т

Zärtlichkeit

f -, -en

1) пяшчо́та, ласка́васць, ла́ска

2) чуллі́васць, ура́злівасць

~en erwéisen* — быць ласка́вым да каго́-н.

zúschreiben

* vt

1) прыпі́сваць

2) прызнача́ць (каму-н.)

j-m die Schuld ~ — звалі́ць віну́ на каго́-н.

dénken

*

1.

vt, vi (an A) ду́маць (пра каго-н.); мы́сліць; меркава́ць

2.

(sich)

(D) уяўля́ць сабе́

éindrängen

1.

vt уці́скваць

2.

(sich):

sich in j-s Vertráuen ~ — ула́зіць да каго́-н. у даве́р

éindringen

* vi (s)

1) праніка́ць, урыва́цца

2) уніка́ць, увахо́дзіць

3) (auf A) напіра́ць, насяда́ць (на каго-н.)

éinlogieren

[-ʒi:-]

1.

vt

1) пасялі́ць у кватэ́ры

2.

(sich)

(bei D) пасялі́цца (на кватэ́ры) (у каго-н.)

éinpauken

vt разм.

1) зубры́ць

2) удзёўбваць

j-m etw. ~ — разм. нашпіго́ўваць каго́-н. у чым-н. [па чым-н.]

éinschmeicheln

(sich)

sich bei j-m ~ — ліслі́васцю дамагчы́ся (чыёй-н.) прыхі́льнасці, уле́зці ў даве́р (да каго-н.)