Verbum

другі́

1. ліч Zwéite (sub) m -n, -n;

друго́га лю́тага am zwéiten [den zwéiten – пры напісанні дат] Fébruar;

друга́я старо́нка Séite zwei;

другі́ паве́рх érster Stock;

другі́ паво́дле я́касці zwéitbest;

другі́ паво́дле велічыні́ zwéitgrößt;

друга́я гадзі́на es geht auf zwei, es ist noch eins; es ist eins durch (разм);

другая скры́пка die zwéite Géige;

другі́ го́лас die zwéite Stímme;

друга́я ху́ткасць der zwéite Gang (аўта);

на другі́м ме́сцы an zwéiter Stélle;

2. (інакшы, не такі) ánderer; von ánderer Art, ándersartig, ánders geártet;

і той і другі́ sowóhl der éine, als auch der ándere; dieser und jéner;

ні той ні другі́ kéiner von béiden;

ніхто́ другі kein ánderer, níemand ánders;

другі́м ра́зам ein ándermal;

у другі́м ме́сцы anderswó;

у друго́е ме́сца ánderswohín;

з друго́га ме́сца ánderswohér;

з друго́га бо́ку ándererseits;

3. (наступны) der nächste, der fólgende, der zwéite;

на другі́ дзень am fólgenden [nächsten] Tág(e); ánderntags;

4. у знач наз м der ándere [Ándere];

5. (страва):

друго́е н der zwéite Gang m -(e)s, Gänge;

◊ знайсці́ друго́е дыха́нне néue Kräfte [Kraft] schöpfen vt;

даве́дацца з другі́х рук aus zwéiter Hand erfáhren*;

купі́ць з другіх рук durch Vermíttlung káufen;

гэ́та друга́я спра́ва разм das ist (et)was ánderes, das ist éine ándere Sáche;

другі́мі сло́вамі mit ánderen Wórten

з (са) прыназ

1. mit (D);

з дапамо́гай сваіх сябро́ў mit Hilfe séiner Fréunde;

са збро́яй у рука́х mit der Wáffe in der Hand;

што зда́рылася з табо́ю? was ist los mit dir?;

мець што-н з сабо́й (разм) etw. bei sich háben, etw. dabéihaben;

2. (разам, сумесна з кім-н):

мы з бра́там mein Brúder und ich;

мы з табо́й du und ich, wir béide;

3. (адкуль) von (D), aus (D);

прыбра́ць з стала́ den Tisch ábräumen;

ісці́ з ле́су aus dem Wald (heráus)gehen*;

4. (пачынаючы з – пра час) von (D), ab (D), seit (D), von… an;

з пе́ршага сне́жня ab dem érsten Dezémber, vom érsten Dezémber an;

з дзяці́нства von Kíndheit an; von klein auf;

пачына́ючы з сённяшняга дня ab héute, von héute an;

5. (з прычыны) vor (D), aus (D);

з чаго́? wéshalb?, weswégen?;

з го́ра vor Kúmmer;

хо́піць з цябе́ das ist genúg [das reicht] für dich;

з дазво́лу mit j-s Erláubnis [Genéhmigung, Éinverständnis]; mit Erláubnis [Genéhmigung, Éinverständnis] von (D);

з ча́сам mit der Zeit;

з ко́жным днём mit jédem Tag;

з сну noch halb im Schlaf;

піса́ць з мало́й лі́тары kléin schréiben* аддз vt;

піса́ць з вялі́кай лі́тары groß schréiben* аддз vt; mit gróßem Ánfangsbuchstaben schréíben;

смяя́цца з каго-н über j-n láchen