Verbum

пазбе́гнуць

1. (ухіляцца) (ver)méiden* vt;

яны́ пазбяга́юць адзі́н аднаго́ sie méiden einánder; sie géhen sich aus dem Weg;

пазбе́гнуць памы́лкі éinen Féhler verméiden*; entgéhen* vi (чаго-н D);

пазбе́гнуць штра́фу éiner Stráfe entgéhen* [entrínnen*];

пазбе́гнуць небяспе́кі der Gefáhr (D) entrínnen*; áusweichen* vi (каго-н, чаго-н D);

ён пазбяга́е прамо́га адка́зу er weicht éiner óffenen Ántwort aus;

2. (пазбаўляцца) beséitigen vt, überwínden* vt;

пазбе́гнуць ця́жкасцей Schwíerigkeiten beséitigen [überwínden*];

пазбе́гнуць думкі, што… den Gedánken nicht lóswerden*, dass…

рабі́ць

1. máchen vt, tun* vt;

рабі́ць высно́ву Schlüsse [die Schlússfolgerung] zíehen*, schlússfolgern неаддз vt;

рабі́ць дакла́д éinen Vórtrag [ein Referát] hálten*;

рабі́ць уко́л éine Sprítze gében*;

2. (вырабляць) verfértigen vt, hérstellen vt;

рабі́ць мэ́блю Möbel hérstellen;

рабі́ць вы́гляд, бы́ццам … (so) tun*, als ob …;

рабі́ць го́нар каму-н j-m zur Ehre geréichen;

тут няма́ чаго́ рабі́ць da ist nichts zu tun [zu máchen];

ад няма́ чаго́ рабі́ць aus (láuter) Übermut;

што мне рабі́ць? was fánge ich an?

што займ

1. (у пытаннях) was;

што рабі́ць? was tun?;

з чаго́? woráus?;

за што? wofür?;

да чаго́? wozú?;

пра што? wovón?, worüber?;

а што я каза́ў? habe ich es (nicht) geságt?;

2. (які, якая і г. д.) der (f die, n das, pl die); wélcher ( f wélche, n wélches, pl wélche); was;

3. разм (чаму?) warúm?;

што ты стаі́ш тут? warúm stehst du so hier?;

што за … was für; welch ein …

перайма́цца разм гл перажываць

1.перайма́ць

1. (перахапіць) ábfangen* vt;

2. (імітаваць) náchahmen (каму-н A або D);

3. (засвойваць) sich (D) áneignen; sich (D) ángewöhnen (прывучыцца да чаго-н, уцягнуцца ў што-н)

прабе́гчы

1. dúrchlaufen* vi (s); láufen* vi (s) (цераз што-н durch A); vorbéilaufen* vi (s), vorüberlaufen* vi (s) (міма чаго-н, паўз каго-н an D);

2. разм (вачыма) dúrchsehen* vt, überflíegen* vt

умацава́ць, умацо́ўваць

1. (прымацаваць) beféstigen vt (да чаго-н an A), féstmachen аддз vt;

2. (здароўе) stärken vt, kräftigen vt;

3. перан (дружбу, уладу) féstigen vt;

4. (замацаваць) konsolidíeren vt;

5. вайск beféstigen vt

асла́біць

1. (пазбавіць сілы) schwächen vt, entkräften vt; erschöpfen vt;

2. (дысціпліну, увагу і г. д) ábschwächen vt, míldern vt, vermíndern vt;

3. (паменшыць сілу чаго-н) schwächen vt, herábsetzen vt; náchlassen* vt (спружыну)

насмяя́цца

1. разм (уволю пасмяяцца) sich tótlachen, sich kránklachen, sich schíeflachen;

2. (з каго-н, з чаго-н, над кім-н, чым-н) áuslachen vt; verspótten vt; verhöhnen vt; spötteln vi (über A) (здзекавацца)

заахво́ціць (каго-н) j-m Lust máchen (да чаго-н auf etw. A), j-m Appetít máchen (auf etw. A); mítreißen* vt; áufmuntern vt, ermúntern vt; ánreizen vt, stimulíeren vt; ánsporten vt (прыспешваць, падганяць)

забяспе́чваць, забяспе́чыць

1. (даць сродкі) versórgen vt, verséhen* vt (чым-н mit D);

2. (гарантаваць) sícherstellen аддз vt; síchern vt (ад чаго-н vor D); gewährleisten неаддз vt, garantíeren vt;

3. (матэрыяльна) versórgen vt