Verbum

набі́ць

1. füllen vt, stópfen vt;

набі́ць тытуню́ ў лю́льку die Pféife (mit Tábak) stópfen; (áus)pólstern vt (сеннікі, канапы і г. д.); áusstopfen vt (пудзіла);

набі́ць да адка́зу vóllstopfen vt;

2. (настраляць – птушак, звяроў і г. д.) schíeßen* vt, erlégen vt;

3. разм:

набі́ць (сабе) лоб sich die Stirn ánschlagen*;

набі́ць гуза́к на лбе́ sich éine Béule an der Stirn hólen;

◊ набі́ць руку́ на чым-н in etw. [Fértigkeit] bekómmen* [erlángen];

набі́ць цану́ на што-н den Preis in die Höhe tréiben*;

набі́ць сабе́ кішэ́нь sich die Táschen füllen;

набі́ць сабе́ цану́ sich in den Áugen ánderer höher stéllen

парэ́заць

1. (нарэзаць) (áuf)schnéiden* vt;

2. (параніць) schnéiden* vt, rítzen vt;

я парэ́зау́ сабе́ па́лец ich habe mich in den Fínger geschnitten, ich habe mir den Finger gerítzt

лоб м Stirn f -, -en;

◊ у цябе́ на лбе́ напіса́на man sieht dir auf den érsten Blick an;

запіса́ць сабе́ на лбе sich (D) etw. hínter die Óhren schréiben*

згрэ́бці (сабраць у адно месца) zusámmenraffen vt zusámmenschaufeln (рыдлёўкай), zusámmenharken vt (граблямі);

2. разм (скінуць адкуль-н) herúnterwerfen vt, herúnterfegen vt;

3. разм (узяць сабе) pácken vt, erfássen vt

абрэ́заць, абрэ́зваць

1. beschnéiden* vt; stútzen vt (падрэзаць); ábschneiden* vt (адрэзаць);

2. (пашкодзіць, параніць) schnéiden* vt;

абрэ́заць сабе́ па́лец sich (D) in den Fínger schnéiden*;

3. (перапыніць) гл абарваць

адле́жаць, адляжа́ць

1. (выклікаць змяненне) taub [gefühllos] máchen;

ён адле́жаў сабе́ руку́ sein Arm ist vom Líegen ganz steif;

2. (праляжаць у пасцелі):

адле́жаць ме́сяц éinen Mónat im Bett zúbringen*

падшука́ць sich úmsehen* (што-н nach D);

падшука́ць рабо́ту [но́вае ме́сца, кватэ́ру] sich nach Árbeit [éiner néuen Stéllung, éiner Wóhnung] úmsehen*; áusfindig máchen;

мне трэ́ба падшука́ць сабе́ но́вую кватэ́ру ich muss éine néue Wóhnung für mich áusfindig máchen

прыста́нак м, прыста́нішча н Únterkunft f -, -künfte, Óbdach n -(e)s, Zúfluchtstätte f -, -n; Hérberge f -, -n; Bléibe f -, -n, Asýl n -s, -e (прытулак);

знайсці́ сабе́ прыста́нак Zúflucht fínden*

папуля́рнасць ж

1. (вядомасць) Popularität f -, Belíebtheit f -;

карыста́цца папуля́рнасцю sich gróßer Belíebtheit erfréuen;

гэ́тым ён заваява́ў сабе́ папуля́рнасць das hat ihm Popularität éingetragen;

2. (даступнасць, зразумеласць) Zúgänglichkeit f -; Popularität f -

нічо́га​^II прысл безас у знач вык (неістотна) macht [schádet] nichts;

праба́чце, я вас патурбава́ў! – Нічога! Verzéihung, ich hábe Sie gestört! – (Das) macht nichts;

ён жыве нічо́га сабе́ er lebt éinigermaßen gut