дзі́кі
1. (першабытная стадыя развіцця) primitív [-´ti:f] (пра людзей);
2. (не прыручаны, не культываваны) wild, wild lébend [wáchsend]; úngezähmt (звер); nicht gezüchtet (расліна); únberührt (прырода);
3. (неабжыты, занядбаны) verwíldert;
дзі́кая мясцо́васць Wíldnis f -, -se, wíldes Land;
4. перан. (неўтаймаваны, шалёны) wild, roh, úngezügelt;
дзі́кія но́равы róhe [wílde] Sítten pl;
5. перан. (сарамлівы) schüchtern, scheu, ménschenscheu;
◊
быць у дзі́кім захапле́нні héllauf begéistert sein (ад каго-н., чаго-н. von D);
дзі́кая ду́мка ein únsinniger [wáhnsinniger] Gedánke;
дзі́кі боль rásender Schmerz
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Háufen
m -s, - ку́ча, гру́да; капа́
ein ~ Ménschen — нато́ўп, збой (людзей)
in (héllen) ~ — нато́ўпам, гу́ртам
ein ~ Geld — ку́ча [ве́льмі шмат] гро́шай
◊ álles auf éinen ~ wérfen* — валі́ць усё ў адну́ ку́чу
j-n über den ~ rénnen* — збіць каго́-н. з ног
j-n über den ~ schíeßen* — расстраля́ць каго́-н.
über den ~ fállen* — ру́хнуць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Táusend
I
n
1) -s, - (мера) ты́сяча; ты́сяча штук
etw. nach ~en verkáufen — прадава́ць што-н. ты́сячамі (штук)
2) -s, -e i - ты́сяча
vom ~ — прамі́ле
fünf vom ~ — пяць ты́сячных
3) -s, -e i -, часцей pl (неазначальная колькасць) ты́сяча
víele ~e — мно́га ты́сяч
ein Paаr ~ Ménschen — не́калькі ты́сяч людзе́й
II
f -, -en (лік) ты́сяча
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
er=
неаддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:
1) дасягненне чаго-н.: erkämpfen заваёўваць
2) завяршэнне чаго-н.: erbáuen збудава́ць
3) служыць для ўтварэння дзеяслова ад прыметніка (дзеяслоў выражае стан): erröten пачырване́ць =er суф. назоўнікаў м.р., утварае:
1) назвы людзей паводле іх роду дзейнасці: Léhrer наста́ўнік
2) назвы жыхароў краін, гарадоў: Mínsker мінча́нін i г.д.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
resort
[rɪˈzɔrt]
1.
v.i.
1) быва́ць, наве́дваць, хадзі́ць, е́зьдзіць
Many people resort to the beaches in hot weather — Шмат людзе́й е́зьдзіць на пля́жы ў гара́чае надво́р’е
2) зьвярта́цца, ужыва́ць
to resort to violence — ужы́ць гва́лт
2.
n.
1) наве́дваньне n.
A park is a place of popular resort in good weather — У паго́ду парк — папуля́рнае ме́сца для наве́дваньня
2) ме́сца адпачы́нку
summer resort — ле́тні куро́рт
3) ужыва́ньне
the resort to force — ужыцьцё сі́лы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
mass
[mæs]
1.
n.
1) вялі́кая ко́лькасьць, мно́ства n.; камя́к -а́ m., ма́са f.
a mass of books — ма́са кні́гаў
2) бо́льшая ча́стка, бальшыня́ f.
the great mass of men — бальшыня́ людзе́й
3) Phys. вага́ f., ма́са f. (яко́га-н. це́ла)
2.
v.
зьбіра́ць (-ца) ў ку́чу
3.
adj.
ма́савы
a mass protest — ма́савы пратэ́ст
mass culture — ма́савая культу́ра
mass media — сро́дкі ма́савай інфарма́цыі, СМІ
•
- in the mass
- the masses
4.
гл. Mass
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Schlag
I
m -(e)s, Schläge
1) уда́р (тс. перан.)
éinen ~ versétzen — нане́сці ўдар
zum ~ áusholen — замахну́цца
es hágelte Schläge — уда́ры пасы́паліся як град
auf éinen [mit éinem] ~ — адны́м уда́рам, адра́зу
2) бой (гадзінніка, барабана і г.д.)
~ zwölf Uhr — ро́ўна ў двана́ццаць (гадзін)
3) біццё (сэрца)
4) (апаплексі́чны) уда́р, паралі́ч [разм. пара́люш]
ich war wie vom ~ gerührt — мяне́ бы́ццам абухо́м па галаве́
II
m -(e)s, Schläge дзве́рцы (у аўтамашыны)
III
m -(e)s, Schläge галубя́тня
IV
m -(e)s, Schläge
1) лесасе́ка
2) дзяля́нка, уча́стак
3) пако́с, сенажа́ць
V
m -(e)s, Schläge
1) склад, род (людзей); мане́р (пра людзей адмоўнага тыпу)
vom álten ~ — старо́га га́рту
die béiden sind vom gléichen ~ — яны́ аднаго́ по́ля я́гады
2) паро́да (жывёл)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
buzz
[bʌz]
1.
n.
1) бзы́каньне n., бзык -у m., гудзе́ньне n. (камаро́ў)
2) гул, го́ман -у m. (людзкі́х галасо́ў)
3) чу́тка f.; шэпт -у m., по́галаскі pl.
4) informal тэлефо́нны звано́к
Give me a buzz — Патэлефану́й мне
2.
v.i.
1) бзы́каць, бзычэ́ць (пра му́ху); гудзе́ць (пра камаро́ў); шуме́ць, гамані́ць (пра людзе́й)
2) завіха́цца; круці́цца, мітусі́цца
3) плятка́рыць
3.
v.t.
1) перака́зваць плёткі, пушча́ць пагало́скі
2) informal звані́ць па тэлефо́не; выкліка́ць званко́м
He buzzed his secretary — Ён вы́клікаў сваю́ сакрата́рку
•
- buzz about
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Mensch
m -en, -en
1) чалаве́к, асо́ба; чалаве́чы род, лю́дзі
víele ~en — мно́га людзе́й
jéder ~ — любы́ [ко́жны] чалаве́к
ein ~ von Formát — незвыча́йная [выда́тная] асо́ба
~en gúten Wíllens — лю́дзі до́брай во́лі
ein únfertiger ~ — няста́лы чалаве́к
2) разм. у звароце ~!
чалаве́ча!, бра́це!
~, was machst du (da)? — ты, што ты там ро́біш?
~, was soll das? — паслу́хай, што (гэ́та) зна́чыць?
◊ únter die ~en kómmen* — быць [знахо́дзіцца] у грама́дстве [сяро́д людзе́й]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
snatch
[snætʃ]
1.
v.t.
1) хапа́ць, падхо́пліваць
The dog snatched the bone — Саба́ка схапі́ў ко́стку
2) ху́тка здыма́ць, зрыва́ць
He snatched off his hat and bowed — Ён ху́тка зьняў капялю́ш і паклані́ўся
3) Sl. выкрада́ць (чалаве́ка)
2.
n.
1) хапа́ньне, лаўле́ньне n.
to make a snatch at the ball — стара́цца злаві́ць мяч
2) каро́ткі час
to have a snatch of sleep — ко́ратка паспа́ць
3) уры́вак -ўку m.
to hear snatches of conversation — чуць уры́ўкі гу́таркі
4) Sl. выкрада́ньне n. (людзе́й)
•
- by snatches
- in snatches
- snatch at
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)