дзі́кі
1. (першабытная стадыя развіцця) primitív [-´ti:f] (пра людзей);
2. (не прыручаны, не культываваны) wild, wild lébend [wáchsend]; úngezähmt (звер); nicht gezüchtet (расліна); únberührt (прырода);
3. (неабжыты, занядбаны) verwíldert;
дзі́кая мясцо́васць Wíldnis
4.
дзі́кія но́равы róhe [wílde] Sítten
5.
◊ быць у дзі́кім захапле́нні héllauf begéistert sein (ад каго
дзі́кая ду́мка ein únsinniger [wáhnsinniger] Gedánke;
дзі́кі боль rásender Schmerz
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)