дзі́кі

1. (першабытная стадыя развіцця) primitv [-´ti:f] (пра людзей);

2. (не прыручаны, не культываваны) wild, wild lbend [wchsend]; ngezähmt (звер); nicht gezüchtet (расліна); nberührt (прырода);

3. (неабжыты, занядбаны) verwldert;

дзі́кая мясцо́васць Wldnis f -, -se, wldes Land;

4. перан (неўтаймаваны, шалёны) wild, roh, ngezügelt;

дзі́кія но́равы rhe [wlde] Stten pl;

5. перан (сарамлівы) schüchtern, scheu, mnschenscheu;

быць у дзі́кім захапле́нні hllauf begistert sein (ад каго, чаго von D);

дзі́кая ду́мка ein nsinniger [whnsinniger] Gednke;

дзі́кі боль rsender Schmerz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)