Verbum

hínlegen

1.

vt кла́сці, палажы́ць

hínlegen! — лажы́ся!

2.

(sich) лажы́цца, кла́сціся hínnehmen

* vt

1) браць, узя́ць (сабе́)

2) прыма́ць, цярпе́ць, міры́цца (з чым-н.)

3)

von der Musík híngenommen sein — быць у захапле́нні ад му́зыкі

Beféhl

m -(e)s, -e

1) зага́д, ука́з

2) кама́ндаванне

zu ~! — cлу́хаюся!

den ~ ertéilen — аддава́ць зага́д

den ~ áusführen, dem ~ náchkommen* — выко́нваць зага́д

auf ~ — па зага́ду

den ~ übernéhmen* — прыня́ць кама́ндаванне, узя́ць кіраўні́цтва

3) кама́нда (сігнал кіравання)

áufreißen

*

1.

vt

1) раздзіра́ць; расчыня́ць сі́лай

die Áugen ~ — вытрэ́шчваць [вылу́пліваць] во́чы

2) чарці́ць

2.

vi (s) ірва́цца; ло́пнуць

3.

(sich)

1) расчыня́цца (насцеж)

2) ірвану́цца (уверх)

3) узя́ць сябе́ ў ру́кі, скі́нуць з сябе́ здранцве́нне

verhéiraten

1.

vt ажані́ць (mit D – каго-н. на кім-н., з кім-н.), вы́даць за́муж (an A – за каго-н.)

2.

(sich) узя́ць шлюб, ажані́цца, вы́йсці за́муж

(mit D – з кім-н., за каго-н.)

durchsetzen

I dúrchsetzen

1.

vt ажыццяўля́ць, здзяйсня́ць, дамага́цца (чаго-н.)

séinen Wíllen ~ — дамага́цца свайго́

2.

(sich) перамагчы́, здабы́ць по́спех

sich gégen j-n ~ — узя́ць верх над кім-н.

II durchsétzen

vt прані́зваць, прамо́чваць (mit D – чым-н.)

Óchse

m -n, -n

1) бык, вол

2) лаянк. ду́рань, ёлупень

dumm wie ein ~ — дурны́ як бот

◊ die ~n hínter den Pflug spánnen — ≅ пачына́ць спра́ву не з таго́ канца́

den ~n beim Horn fássen — узя́ць быка́ за ро́гі

bei

prp (D)

1) у (каго-н.)

er wohnt ~ séinem Brúder — ён жыве́ ў свайго́ бра́та

2) (ка)ля́, по́бач, по́руч, пры (пра месца)

Pótsdam liegt ~ Berlín — Патсда́м знахо́дзіцца каля́ Берлі́на [пад Берлі́нам]

3) у, пры, у час (пра час)

~ Begínn — у пача́тку

~ Táge — удзе́нь, днём

4) пры (пра якую-н. магчымасць)

~ all(e)dém — пры ўсім тым

~ wéitem nicht — далёка не

5) каля́ (пра колькасць)

~ húndert Mann — каля́ ста чалаве́к

~ wéitem — зна́чна, шмат

6) за (што-н. узяць)

~ der Hand fássen — узя́ць за руку́