Verbum

outlaw

[ˈaʊtlɔ]

1.

n.

1) чалаве́к па-за зако́нам; выгна́ньнік -а m., выгна́ньніца f.; уцяка́ч уцекача́ m.

2) разбо́йнік -а m.

2.

v.

1) абвяшча́ць каго́ па-за зако́нам

2) рабі́ць або́ абвяшча́ць што нелега́льным

perfume

1. [ˈpɜ:rfju:m]

n.

1) духі́ pl., парфу́ма f.

2) прые́мны пах, во́дар -у m., духмя́насьць f.

2. [pərˈfju:m]

v.

1) напаўня́ць во́дарам

2) наду́шваць каго́-што, апы́рскваць духа́мі, чым-н. паху́чым; наду́швацца, апы́рскваць сябе́ духа́мі

attract

[əˈtrækt]

1.

v.t.

1) прыця́гваць, прыцяга́ць

A magnet attracts iron — Магні́т прыця́гвае жале́за

2) прыця́гваць да сябе́, на́дзіць, палані́ць; захапля́ць

to attract away (from) — адця́гваць, адцягну́ць ад каго́-чаго́

2.

v.i.

прыцяга́ць, быць прыва́бным

gammon

I [ˈgæmən]

1.

n.

вэ́нджаны кумпя́к

2.

v.t.

салі́ць, вэ́ндзіць (мя́са, ры́бу)

II [ˈgæmən]

1.

v.i.

1) загаво́рваць зу́бы (з мэ́тай ашука́ньня)

2) прыкі́двацца, удава́ць

2.

v.t.

ашу́кваць каго́

3.

n. Brit., informal

лухта́ f.