master
[ˈmæstər]
1.
n.
1)
а) гаспада́р -а́ m., улада́льнік -а m.
б) капіта́н гандлёвага су́дна
the master of the house — гаспада́р дому, галава́ сям’і́
в) гаспада́р рабо́тнікаў, улада́льнік каня́, саба́кі
2) вало́даць чым
He was a perfect master of both languages — Ён даскана́ла вало́даў абе́дзьвюма мо́вамі
to be master of situation — быць гаспадаро́м стано́вішча
to be one’s own master — быць незале́жным, самасто́йным
3) esp. Brit. наста́ўнік -а m.
4) вялікі маста́к (пісьме́ньнік, кампазытар і пад.)
5) an old master — карці́на, скульпту́ра вялікага мастака́
6) ма́йстра -ы, ма́йстар -ра m.
7) магі́стар -тра m. (акадэмі́чная ступе́нь у Кана́дзе, Англіі, ЗША)
8) спада́рыч (ве́тлівае тытулава́ньне хлапца́, юнака́)
2.
adj.
1) гало́ўны
a master bedroom — гало́ўная спа́льня
2) высо́какваліфікава́ны
a master printer — высо́какваліфікава́ны друка́р
3.
v.t.
1) адо́льваць, асі́льваць, апано́ўваць, перамага́ць; падпарадко́ўваць сабе́; спраўля́цца
to master one’s anger — апанава́ць сваю́ злосьць
2) авало́дваць, трыва́ла засво́йваць
to master the English language — авало́даць анге́льскай мо́вай
3) кірава́ць кім