verábreichen
vt дава́ць (лякарства і г.д.)
j-m eins ~ — разм. даць каму́-н. апляву́ху [по́ўху]; гл. verabfolgen
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Áuftrag
m -(e)s, -träge даручэ́нне; зада́нне; зака́з
im ~e — па даручэ́нні
éinen ~ ertéilen — даць даручэ́нне [зада́нне]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
во́чныI:
во́чная ста́ўка Konfrontatión f -, -en; Gegenüberstellung f -, -en;
даць во́чную ста́ўку konfrontíeren vt, gegenüberstellen vt;
во́чнае навуча́нне Diréktstudium n -s, -di¦en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
угавары́ць überréden vt; bewégen* vt, zu etw. (D) bríngen*;
лёгка даць сябе́ угавары́ць leicht zu überréden sein; für etw. (A) zu háben sein
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
цяг м:
з цягам ча́су mit der Zeit, im Láufe der Zeit;
даць цягу разм áusreißen* vi (s), Réissaus néhmen*, ábhauen vi (s)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
аўдые́нцыя ж Audi¦énz f -, -en, Empfáng m -(e)s, -fänge;
даць аўдые́нцыю éine Audi¦énz gében*, Empfáng geben*, empfángen* vt;
атрыма́ць аўдые́нцыю empfángen wérden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
упусці́ць разм
1. (даць увайсці) hinéinlassen* vt (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heréinlassen* vt (у напрамку да таго, хто гаворыць); éinlassen* vt;
2. (даць уцячы, сысці) lóslassen* аддз vt, entwíschen [entkómmen, entschlüpfen] lássen*;
3. (прапусціць, праігнараваць, не заўважыць) vergéssen* vt, aus dem Áuge lássen*; versäumen vt, verpássen vt; sich (D) entgéhen lássen*; vorübergehen lássen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Rahm
m -s смята́нка, вяршо́к (на малацэ);
den ~ ábschöpfen зніма́ць вяршкі́;
den ~ ábsetzen lássen* даць адстая́цца малаку́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
bewílligen
vt дазваля́ць, дава́ць зго́ду (на што-н.)
die Fórderungen ~ — задаво́ліць патрабава́нні; дава́ць (сро́дкі)
Kredít ~ — даць крэды́т
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ábfuhr
f -, -en
1) вы́ваз, адгру́зка; адпра́ўка (грузу)
2) адпо́р
~ erléiden* — атры́мліваць адпо́р
éine ~ ertéilen — даць адпо́р
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)