Verbum

упусці́ць разм

1. (даць увайсці) hinéinlassen* vt (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heréinlassen* vt (у напрамку да таго, хто гаворыць); éinlassen* vt;

2. (даць уцячы, сысці) lóslassen* аддз vt, entwíschen [entkómmen, entschlüpfen] lássen*;

3. (прапусціць, праігнараваць, не заўважыць) vergéssen* vt, aus dem Áuge lássen*; versäumen vt, verpássen vt; sich (D) entgéhen lássen*; vorübergehen lássen*