францу́з францу́з, -за м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

францу́з,

гл. французы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

францу́з м Franzóse m -n, -n;

францу́зская мо́ва die französische Sprache, das Französische (sub)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Frenchman [ˈfrentʃmən] n. (pl. -men) францу́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

францу́зы, -аў, адз. францу́з, -а, м.

Народ раманскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Францыі.

|| ж. францу́жанка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. францу́зскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Francuz

м. француз

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Franzóse

m -n, -n францу́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

францу́зы, ‑аў; адз. француз, ‑а, м.; францужанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. францужанкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Францыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Frenchman

[ˈfrentʃmən]

n., pl. -men

1) францу́з -а m.

2) францу́скі карабе́ль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Gaul

[gɔl]

n.

1) Га́лія f.

2) гал -а m., жы́хар старажы́тнае Га́ліі

3) францу́з -а m.

4) Фра́нцыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)