жыра́фа, -ы, мн. -ы, -ра́ф, ж.

Афрыканская плямістая жвачная жывёліна з вельмі доўгай шыяй і доўгімі нагамі.

|| прым. жыра́фавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

жыра́фа ж., зоол. жира́ф м., жира́фа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жыра́фа, ‑ы, ж.

Афрыканская плямістая жвачная жывёліна атрада парнакапытных з вельмі доўгай шыяй і доўгімі нагамі.

[Фр. girafe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жырафа,

жывёла.

т. 6, с. 469

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Жырафа,

сузор’е.

т. 6, с. 470

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

жыра́фа ж заал Giráffe f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

жыра́фа

(фр. girafe, ад ар. zurafa)

плямістая жвачная жывёла атрада парнакапытных з доўгай шыяй і доўгімі нагамі, якая пашырана ў Афрыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

жира́ф, жира́фа м., зоол. жыра́фа, -фы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

giraffe [dʒəˈrɑ:f] n. (pl. giraffe or giraffes) zool. жыра́фа

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

giraffe

[dʒəˈræf]

n.

жыра́фа f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)