жыра́фа, -ы, мн. -ы, -ра́ф, ж.

Афрыканская плямістая жвачная жывёліна з вельмі доўгай шыяй і доўгімі нагамі.

|| прым. жыра́фавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жыра́фа

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. жыра́фа жыра́фы
Р. жыра́фы жыра́ф
Д. жыра́фе жыра́фам
В. жыра́фу жыра́ф
Т. жыра́фай
жыра́фаю		 жыра́фамі
М. жыра́фе жыра́фах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жыра́фа ж., зоол. жира́ф м., жира́фа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жыра́фа, ‑ы, ж.

Афрыканская плямістая жвачная жывёліна атрада парнакапытных з вельмі доўгай шыяй і доўгімі нагамі.

[Фр. girafe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Жырафа (сузор’е) 4/556—557 (карта), 597

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

жырафа,

жывёла.

т. 6, с. 469

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Жырафа,

сузор’е.

т. 6, с. 470

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

жыра́фа ж. заал. Giráffe f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

жыра́фа

(фр. girafe, ад ар. zurafa)

плямістая жвачная жывёла атрада парнакапытных з доўгай шыяй і доўгімі нагамі, якая пашырана ў Афрыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Жырафа звычайная 4/446 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)