жыра́фа, -ы, мн. -ы, -ра́ф, ж.

Афрыканская плямістая жвачная жывёліна з вельмі доўгай шыяй і доўгімі нагамі.

|| прым. жыра́фавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

жыра́фа ж., зоол. жира́ф м., жира́фа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

жыра́фа, ‑ы, ж.

Афрыканская плямістая жвачная жывёліна атрада парнакапытных з вельмі доўгай шыяй і доўгімі нагамі.

[Фр. girafe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жыра́фа ж заал Giráffe f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

жыра́фа

(фр. girafe, ад ар. zurafa)

плямістая жвачная жывёла атрада парнакапытных з доўгай шыяй і доўгімі нагамі, якая пашырана ў Афрыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

жира́ф, жира́фа м., зоол. жыра́фа, -фы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

giraffe [dʒəˈrɑ:f] n. (pl. giraffe or giraffes) zool. жыра́фа

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

giraffe

[dʒəˈræf]

n.

жыра́фа f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Giráffe

f -, -n заал. жыра́фа

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

żyrafa

ж. заал. жыраф, жырафа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)