симпати́ческий в разн. знач. сімпаты́чны;
симпати́ческие бо́ли в зу́бах сімпаты́чныя бо́лі ў зуба́х;
симпати́ческое сре́дство сімпаты́чны сро́дак;
симпати́ческая не́рвная систе́ма анат., физиол. сімпаты́чная нерво́вая сістэ́ма;
симпати́ческие черни́ла сімпаты́чнае чарні́ла.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
памачы́ць сов.
1. (сделать влажным, мокрым) помочи́ть, смочи́ть;
п. ручні́к — помочи́ть (смочи́ть) полоте́нце;
2. обмакну́ть;
п. пяро́ ў чарні́ла — обмакну́ть перо́ в черни́ла;
3. (нек-рое время) помочи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сімпаты́чны I симпати́чный;
с. малады́ чалаве́к — симпати́чный молодо́й челове́к
сімпаты́чны II в разн. знач. симпати́ческий;
~ная афтальмі́я — симпати́ческая офтальми́я;
~ная нерво́вая сістэ́ма — симпати́ческая не́рвная систе́ма;
◊ ~нае чарні́ла — симпати́ческие черни́ла
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расплы́ться сов., в разн. знач. расплы́сціся, расплы́цца;
черни́ла расплыли́сь по бума́ге чарні́ла расплыло́ся па папе́ры;
лицо́ расплыло́сь в улы́бке твар расплы́ўся ўсме́шкай;
расплы́ться в ра́зные сто́роны расплы́сціся (расплы́цца) у ро́зныя бакі́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нача́льніцкі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да начальніка, належыць начальніку. Стаялі афіцэры, выцягнутыя ў струнку, чакалі начальніцкага загаду. Лынькоў. У той жа самы момант салдат.. раптам махнуў рукою і пабег у начальніцкі вагон. Чорны.
2. Поўны важнасці, строгасці; уладны. Сядзіць .. [Скок] з начальніцкім выглядам за перапэцканым у чарніла крываногім сталом і старанна хукае на пячатку, быццам яна замерзла. Сяркоў. Пан Крулеўскі гаварыў цяпер па-польску, і ў голасе чуўся халодны, .. начальніцкі тон. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
dip2 [dɪp] v.
1. апуска́цца (у вадкасць); акуна́ць, мачы́ць;
dip one’s pen in ink абма́кваць пяро́ ў чарні́ла
2. апуска́цца, акуна́цца;
The sun dipped below the horizon. Сонца схавалася за гарызонтам.
3. : dip into a book загля́дваць у кні́гу
♦
dip into one’s purse/pocket infml транжы́рыць гро́шы; раскашэ́львацца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
знячэ́ўку, прысл.
Разм.
1. Знянацку, нечакана, неспадзявана. Пытанне застала Віцю знячэўку. Ён схамянуўся і зірнуў у вочы Мікалаю Пятровічу. Нядзведскі. Каханне прыйшло ціха і знячэўку. Марціновіч. // Раптоўна. Рашэнне прыйшло знячэўку, і я паскорыла хаду. Савіцкі.
2. Выпадкова, мімаволі, незнарок. Аднойчы, будучы ў вельмі добрым настроі, Ігнась скакаў, абапіраючыся на парты рукамі, і знячэўку выліў чарніла Лазоўскай Анелі. Чарнышэвіч. А неяк выйшла аднаго разу, што Наташа, вылазячы з машыны, быццам бы зусім знячэўку, прыхінулася да шафёра. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́пісаць, -ішу, -ішаш, -іша; -ішы; -ісаны; зак.
1. што. Знайшоўшы, спісаць, запісаць.
В. цытату з кнігі.
2. што. Напісаць для выдачы каму-н.
В. ордар.
В. рахунак.
3. каго-што. Старанна апісаць сродкамі мовы або намаляваць.
В. вобразы дзеючых асоб.
В. узор.
4. што. Заказаць дастаўку чаго-н.
В. газету.
5. каго (што). Выклікаць пісьмова.
В. да сябе сям’ю.
6. каго (што). Выключыць са спісаў, са складу чаго-н.
В. хворага з бальніцы.
7. што. Зрасходаваць пісаннем (разм.).
В. чарніла з аўтаручкі.
|| незак. выпі́сваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. выпі́сванне, -я, н. і вы́піска, -і, ДМ вы́пісцы, ж. (да 1, 2, 4—6 знач.).
|| прым. выпісны́, -а́я, -о́е (да 3 і 5 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
вы́пісаць, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша; зак., каго-што.
1. Спісаць адкуль‑н. Выпісаць цытату.
2. Зрабіць заказ у пісьмовай форме на выдачу, высылку чаго‑н. Выпісаць кнігу з кнігасховішча. Выпісаць газету. // Вызваць пісьмом, тэлеграмай і пад. каго‑н. Пан Вальвацкі зрабіў так, як рабіў не адзін пан, заводзячы культурную гаспадарку: ён выпісаў немца спецыяліста. Крапіва.
3. Выключыць са спісаў, са складу чаго‑н. Выпісаць хворага з бальніцы.
4. Напісаць для каго‑н. дакумент. Выпісаць ордэр, чэк, пропуск, квіток.
5. Кніжн. Старанна апісаць сродкамі мовы, стварыць што‑н. філіграннае; намаляваць. Выпісаць вобразы дзеючых асоб. Выпісаць узор.
6. Разм. Зрасходаваць пісаннем. Выпісаць чарніла з аўтаручкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
kwas, ~u
м.
1. хім. кіслата; кісліна;
kwas azotowy — азотная кіслата;
kwas cytrynowy — лімонная кіслата;
kwas żołądkowy — страўнікавы сок;
2. (напой) квас; жарг. таннае віно; чарніла;
3. ~y мн. разм. непаразуменні; прэтэнзіі; крыўды
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)