urządzić się

зак.

1. абзавесціся;

2. разм. дроў наламаць; нашкодзіць сабе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

drink, ~u

м. алкагольны напой;

nalać sobie ~a — наліць сабе выпіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ікраны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае ў сабе ікру. Ікраная рыба.

2. Які мае адносіны да ікры. Ікраная бочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камандзі́рства, ‑а, н.

Дзейнасць і пасада камандзіра. За працяглы час камандзірства .. [Карпенка] узяў сабе за правіла: усё няпэўнае ўтойваць. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канфлі́ктны, ‑ая, ‑ае.

Які заключае ў сабе канфлікт, звязаны з канфліктам. Канфліктная п’еса. Канфліктная справа.

•••

Канфліктная камісія гл. камісія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адубяне́лы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і адубелы. Адубянелы ад марозу Выцягваў Саўка з тайніка Сабе й Лявону папяросу. Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амія́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аміяку. Аміячны завод. // Які мае ў сабе аміяк. Аміячная салетра. Аміячная соль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кля́ўзны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які заключае ў сабе кляўзу. Кляўзнае пісьмо. // Які займаецца кляўзамі; схільны да кляўз. Кляўзны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вярэ́дзіцца, вярэджуся, вярэдзішся, вярэдзіцца; незак.

Разм.

1. Шкодзіць самому сабе, натруджвацца, надрывацца, што‑н. робячы.

2. Зал. да вярэдзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зака́яцца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Даць сабе слова, абяцанне не рабіць чаго‑н. у далейшым; зарачыся. Закаяцца піць гарэлку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)