вярэдзіцца, вярэджуся, вярэдзішся, вярэдзіцца; незак.

Разм.

1. Шкодзіць самому сабе, натруджвацца, надрывацца, што‑н. робячы.

2. Зал. да вярэдзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)