вярэдзіцца, вярэджуся, вярэдзішся, вярэдзіцца;
1. Шкодзіць самому сабе, натруджвацца, надрывацца, што‑н. робячы.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вярэдзіцца, вярэджуся, вярэдзішся, вярэдзіцца;
1. Шкодзіць самому сабе, натруджвацца, надрывацца, што‑н. робячы.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)