пекці́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае ў сабе пекцін або з’яўляецца састаўной часткай пекціну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перачы́сціцца, ‑чышчуся, ‑чысцішся, ‑чысціцца; зак.

Разм. Вычысціць, пачысціць на сабе адзежу нанава, яшчэ раз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пло́іцца, плоюся, плоішся, плоіцца; незак.

1. Завіваць сабе валасы плойкай.

2. Зал. да плоіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пыта́льны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе пытанне, выяўляе пытанне. Пытальны сказ. Пытальны позірк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распаві́цца, ‑паўюся, ‑паўешся, ‑паўецца; зак.

Разгарнуўшы на сабе пялёнкі, вызваліцца ад іх. Дзіця распавілося.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самалю́б, ‑а, м.

Разм. Сябелюбівы чалавек. Самалюб, .. [Юрка] часта сумняваўся і не давяраў сабе. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саракавёдзерны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе сорак вёдзер якой‑н. вадкасці. Саракавёдзерная бочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сентэнцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Павучальны, які мае ў сабе сентэнцыю. Сентэнцыйны тон. Сентэнцыйны раман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сульфі́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сульфідаў, змяшчае ў сабе сульфіды. Сульфідныя руды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сучко́вы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які змяшчае ў сабе сучкі (гл. сучок у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)