Ква́шаны ’квашаны, кіслы’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах., Сцяшк.). Гл. квас.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адбрадзі́ць, ‑браджу, ‑бродзіш, ‑бродзіць; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Закончыць, перастаць брадзіць (пра піва, квас і пад.).
2. Правесці мяжу на сенакосе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перабіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да перабіцца.
2. Зал. да перабіваць.
•••
Перабівацца з вады на хлеб (з хлеба на квас) — жыць бедна, галадаючы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перабіва́цца:
перабіва́цца з хле́ба на квас разм ein élendes Dásein frísten, am Húngertuch nágen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ква́сны ’кіслы’ (Нас., Сцяшк., Касп., Яруш., Сл. паўн.-зах., ТС). Гл. квас.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
саладкава́ты, ‑ая, ‑ае.
Трохі салодкі. Саладкаваты квас. □ З поля нясло вільготнай парнасцю, з саду — саладкаватым пахам падапрэлых яблык-паданак. Навуменка. У паветры чуваць саладкаваты пах кветак. Гамолка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цура́, ‑ы, ж.
Страва з пакрышанага ў квас або ў ваду хлеба з соллю, цыбуляй, а часам з алеем; рулі. Самі ж камунары харчаваліся.. цурой ды аўсяным кісялём. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Квасі́ны ’асадкі ад кваса’ (Нас., Сцяц., Бел. нар. сл.), ’печыва з вотруб’я’ (Нік. Очерки). Гл. квас.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
суха́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сухароў, з’яўляецца сухаром. Сухарныя вырабы. // Зроблены з сухароў, з сухарамі. Сухарны квас. Сухарны пудынг. // Звязаны з захоўваннем, вырабам і пад. сухароў. Сухарныя мяшэчкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Кваслі́на ’вада, у якой рашчыняецца вотруб’е на кісель’ (Вешт.), ’абрызглае малако’ (ТС). Кантамінацыя квас (гл.) і кіслы (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)