іанасфе́ра, ‑ы, ж.

Верхняя частка атмасферы, якая ўтрымлівае ў сабе іоны і свабодныя электроны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іані́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іанітаў, мае ў сабе іаніты. Іанітныя смолы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́дміевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кадмію, мае ў сабе кадмій. Кадміевыя сплавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гнуса́віць, ‑саўлю, ‑савіш, ‑савіць; незак.

Разм. Гугнявіць. — Гмм... — гнусавіць сабе ў нос Шчыгельчык. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гутаперчано́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сабе сок, прыгодны для вырабу гутаперчы. Гутаперчаносныя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акружы́цца, акружуся, акружышся, акружыцца; зак.

Акружыць сябе кім‑, чым‑н.; стварыць сабе кампанію, акружэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галаге́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да галагенаў, змяшчае ў сабе галагены. Галагеннае срэбра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гало́ідны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да галоідаў, змяшчае ў сабе галоіды. Галоідная соль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтэ́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нафтэну, утрымлівае ў сабе нафтэн. Нафтэнавыя кіслоты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падфарбава́цца, ‑буюся, ‑буешся, ‑буецца; зак.

Разм. Крыху, злёгку пафарбаваць сабе губы, шчокі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)