«Трубы»,

прыватнаўласніцкі герб.

т. 15, с. 535

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«ГІПАЦЭНТА́ЎР»,

герб, гл. «Кітаўрас».

т. 5, с. 255

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

татэ́м, ‑а, м.

Пэўны від жывёл, раслін ці які‑н. прадмет нежывой прыроды, што служыць аб’ектам рэлігійнага пакланення. // Герб племені з відарысам такой жывёлы, расліны і пад.

[Англ. totem з мовы паўночнаамерыканскіх індзейцаў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Карыбу́т»,

прыватнаўласніцкі герб у ВКЛ.

т. 8, с. 114

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

godło

н. эмблема; сімвал;

godło państwowe — дзяржаўны герб

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Клейно́ды ’каштоўнасці; знакі ўлады’ (Др.-Падб.). Укр. клейноды ’тс’. Ст.-бел. клейнот ’каштоўнасць; герб’ (з 1495 г.) < польск. klejnot < с.-в.-ням. kleinôt (Булыка, Запазыч., 156; ЕСУМ, 2, 457).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

эску́да

(парт., ісп. escudo = літар. герб, шчыт)

грашовая адзінка Партугаліі, роўная 100 сентава, Чылі, роўная 100 сентэсіма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Арля́нка ’гульня, у ходзе якой падкідваецца манета і выйграе той, каму манета выпадае гербам’ (БРС). Рус., укр. орлянка. Паралельна з інш. усходнеславянскімі мовамі ўтворана на базе значэння арол ’герб на манеце’ (першапачаткова з малюнкам арла).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Wáppen

n -s, - герб

Kopf óder ~? — аро́л ці [або́] рэ́шка?

sein ~ beschmútzen — запля́міць свой го́нар [сваё імц]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

herb, ~u

м. герб;

mieć lwa w ~ie — мець ільва на гербе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)