АЎТО́БУС
(ням. Autobus),
аўтамабіль агульнага карыстання, разлічаны на 9 і больш пасажыраў. Паводле прызначэння бываюць гарадскія, прыгарадныя, міжгароднія, міжнародных зносін і інш.; паводле змяшчальнасці і габарытаў — асабліва малыя (даўж. да 5 м), малыя (да 7,5 м), сярэднія (да 9,5 м), вялікія (да 12 м) і асабліва вялікія, спалучаныя (16,5 м і больш). Канструкцыя бывае рамная і апорная, кузаў — капотнага або вагоннага тыпу. Рухавік устанаўліваюць спераду, ззаду або пад падлогай пасажырскага салона (пры гарызантальным размеркаванні цыліндраў). На Беларусі вытв-сць аўтобусаў распачата ў 1994—95 на Мінскім аўтазаводзе (МАЗ-101), Лідскім з-дзе «Нёман» (ЛіАЗ-5256) і Мінскім канцэрне «Амкадор» («Амкадор-Ікарус»).
В.А.Сяргеенка.
т. 2, с. 123
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
compact
I [kəmˈpækt]
1.
adj.
1) тугі́, шчы́льны, шчы́тны
2) кампа́ктны
3) сьці́слы (стыль), каро́ткі
2.
v.
ту́га пакава́ць; шчы́льна зьвя́зваць, сьціска́ць
3. [ˈkɑ:mpækt]
n.
1) малы́ аўтамабі́ль
2) пу́драніца f.
II [ˈkɑ:mpækt]
n.
умо́ва, зго́да f.; кантра́кт -у m. (між бака́мі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
казёл, -зла́, мн. -злы́, -зло́ў, м.
1. Дзікая млекакормячая жывёліна сямейства пустарогіх, якая водзіцца звычайна ў гарах.
Сібірскі к.
2. Самец дамашняй казы.
3. Від бабкі, якая складаецца з некалькіх снапоў ячменю або аўса, пастаўленых адмыслова для прасушвання (разм.).
4. Гімнастычны снарад у выглядзе кароткага, абабітага скурай бруса на чатырох высокіх ножках.
Скакаць цераз казла.
5. Назва гульні ў карты, даміно (разм.).
Забіваць казла.
6. Легкавы аўтамабіль павышанай праходнасці (разм.).
Туды толькі на «казле» праедзеш.
◊
Пусціць казла ў агарод (разм., іран.) — дапусціць каго-н. туды, дзе ён хоча мець выгаду.
Як з казла малака — няма ніякай карысці.
|| памянш.-ласк. ко́злік, -а, мн. -і, -аў (да 1 і 2 знач.).
|| прым. казлі́ны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).
К. рог.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
tow
I [toʊ]
1.
v.t.
цягну́ць на буксі́ры
2.
n.
1) буксі́раваньне n.
2) буксі́р -у m.
3) буксірны кана́т
4) карабе́ль, аўтамабі́ль на буксі́ры
•
- in tow
II [toʊ]
1.
n.
1) кудзе́ля f., зрэ́б’е n.
2) па́кульле n.
2.
adj.
зрэ́бны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
osobowy
1. грам. асабовы;
zaimek osobowy — асабовы займеннік;
2. асабовы;
skład osobowy — асабовы склад (састаў);
3. пасажырскі;
pociąg osobowy — пасажырскі цягнік;
samochód osobowy — легкавы аўтамабіль; легкавік, легкавушка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
heap1 [hi:p] n.
1. (of) ку́ча, гру́да
2. pl. heaps infml про́цьма, пло́йма
3. infml стары́ аўтамабі́ль, драндуле́т, калыма́га
♦ at the top/bottom of the heap на высо́кай/ні́зкай пазі́цыі ў структу́ры арганіза́цыі або́ грама́дства;
collapse/fall in a heap упа́сці ўсім цяжа́рам і не варушы́цца;
heaps better/more/older BrE, infml зна́чна ле́пшы/бо́льшы/старэ́йшы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
blessed
[blest or ˈblesɪd]
adj.
1) сьвяты́
the Blessed Trinity — сьвята́я Тро́йца
2) благасла́ўлены
3) шчасьлі́вы, шча́сны, блажэ́нны
Blessed are the pure in heart — Шчасьлі́выя чы́стыя сэ́рцам
4) ра́дасны
5) informal пракля́ты
I can’t get this blessed car to start — Не магу́ заве́сьці гэ́ты пракля́ты аўтамабі́ль
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
úmwenden
*
1.
vt
1) пераваро́чваць, вываро́чваць; пераго́ртваць
2) паваро́чваць, развярну́ць (аўтамабіль і г.д.)
2.
(sich)
1) пераваро́чвацца
sich zur Flucht ~ — кі́дацца наўцёкі
2) (nach D) азіра́цца (на каго-н., што-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
прыці́шыць, ‑цішу, ‑цішыш, ‑цішыць; зак.
1. што. Зрабіць менш чутным; паслабіць, прыглушыць (гукі, гучанне і пад.). Прыцішыць радыёпрыёмнік. □ — Толькі, хлопцы, маўчок! — прыцішыў .. [Тарас Іванавіч] голас. — На вас данёс наш гад, валасны старшыня Язэп Брыль! Колас. // Прыпыніць работу (матора); прыглушыць. Машыніст прыцішыў матор, нахіліўся і спытаў: — Што? Ага.. — А ці можна там, — Варанецкі паказаў назад, — кусты зразаць? Дуброўскі.
2. што. Зменшыць хуткасць чаго‑н.; запаволіць (рух, хаду і пад.). Каля валаснога праўлення аўтамабіль прыцішыў ход і завярнуў у двор. Лобан. [Ваўчок] прыцішыў хаду, услухоўваючыся ў словы спадарожніка, якія краналі за жывое. Хадкевіч.
3. перан.; што. Разм. Паслабіць, суцішыць (якое‑н. пачуццё, адчуванне). Прыцішыць гнеў. Прыцішыць боль лякарствамі.
4. каго-што. Разм. Заспакоіць, суняць. [Авяр’ян] не раз задумваўся, што б такое зрабіць, каб .. [Грышуноў] суняць, прыцішыць. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
steer
I [stɪr]
1.
v.t.
1) кірава́ць стырно́м, стырнава́ць
2) кірава́ць аўтамабі́лем, самалётам
3) право́дзіць (праз нато́ўп)
2.
v.i.
1) кірава́цца, накіро́ўваць
The pilot steered for the harbor — Стырнавы́ кірава́ўся ў порт
2) This car steers easily — Гэ́ты аўтамабі́ль лёгка кіру́ецца
•
- steer clear of
II [stɪr]
n.
вы́легчаны малады́ бычо́к; малады́ вол
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)