аўтамабіль назоўнік | мужчынскі род

Самаходны транспартны сродак з рухавіком унутранага згарання для перавозкі грузаў і пасажыраў па бязрэйкавых дарогах.

  • Легкавы а.
  • Грузавы а.

|| прыметнік: аўтамабільны. А. транспарт (аўтамабілі, аўтобусы і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

аўтамабі́ль м. автомоби́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

аўтамабіль, ‑я, м.

Экіпаж з рухавіком ўнутранага згарання для перавозкі пасажыраў, грузаў па бязрэйкавых дарогах. Легкавы аўтамабіль.

[Фр. automibile ад грэч. autos — сам і лац. mobilis — рухомы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтамабі́ль-вы́шка ж. автомоби́ль-вы́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

автомоби́ль аўтамабі́ль, -ля м.;

грузово́й автомоби́ль грузавы́ аўтамабі́ль;

легково́й автомоби́ль легкавы́ аўтамабі́ль;

брониро́ванный автомоби́ль бранірава́ны аўтамабі́ль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

грузавік назоўнік | мужчынскі род

Грузавы аўтамабіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

аўтацыстэрна назоўнік | жаночы род

Аўтамабіль-цыстэрна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

бронемашына назоўнік | жаночы род

Баявы браніраваны аўтамабіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

малалітражка назоўнік | жаночы род | размоўнае

Малалітражны аўтамабіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

аўтамашына назоўнік | жаночы род

Тое, што і аўтамабіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)