carbolic

[kɑ:rˈbɑ:lɪk]

adj.

карбо́лавы

carbolic acid — карбо́лавая кіслата́, карбо́лка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

sulfuric, sulphuric

[sʌlˈfjʊrɪk]

adj.

се́рны

sulfuric acid — се́рная кіслата́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

acetic

[əˈsi:tɪk]

adj. Chem.

во́цатны

acetic acid — во́цатная кіслата́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ві́нны ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да віна. Вінны пах. // Прызначаны для віна. Вінны склеп. Вінны посуд.

•••

Вінная кіслата гл. кіслата.

Вінная ягада гл. ягада.

Вінны камень гл. камень.

Вінны спірт гл. спірт.

ві́нны ​2, ‑ая, ‑ае; вінен, вінна.

Разм. Тое, што і вінаваты (у 1, 2 і 4 знач.).

•••

Богу душою не вінны — тое, што і богу душою не вінаваты (гл. вінаваты).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АТФ,

гл. Адэназінтрыфосфарная кіслата.

т. 2, с. 80

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Зайза́яр ’саляная кіслата’ (зах., Нар. словатв.). Кавальскі тэрмін з ням. Salzsäure ’тс’ ці salzsauer ’салянакіслы’. Праз польск. (а магчыма і яўр.) пасрэдніцтва. Параўн. польск. zajzajar.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Аспіры́н ’ацэтылсаліцылавая кіслата’. З нямецкай праз рускую ці польскую (на захадзе Беларусі ў форме аспірына). У нямецкай з канца XIX ст. Гл. Шанскі, 1, А, 161.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ascorbic

[əˈskɔrbɪk]

adj.

аскарбі́навы

ascorbic acid — аскарбі́навая кіслата́, вітамі́н С

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

АСПІРЫ́Н,

тое, што ацэтылсаліцылавая кіслата.

т. 2, с. 42

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВІТАМІН B₃,

гл. Пантатэнавая кіслата.

т. 4, с. 199

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)