acting​1 [ˈæktɪŋ] n. выкана́нне, ігра́ (на сцэне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

скрыпа́ч, ‑а, м.

Музыкант, які іграе на скрыпцы. Манера трымаць скрыпку і смык і сама ігра сведчылі аб тым, што Іван Тадорык быў добрым скрыпачом. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Hárfenspiel

n -(e)s ігра́ на а́рфе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Gefíedel

n -s пілі́канне, (надаку́члівая) ігра́ на скры́пцы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ліры́зм

(гр. lyrismos = ігра на ліры)

эмацыянальнасць, паэтычная ўсхваляванасць, сардэчнасць у творах мастацтва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Spieleréi

f -, -en гульня́, ігра́; пагардл. балаўство́; дро́бязь, глу́пства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

глакеншпі́ль

(ням. Glockenspiel, ад Glocke = званочак + Spiel = ігра)

ударны музычны інструмент, гукі якога імітуюць званочкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

э́ндшпіль

(ням. Endspiel, ад Ende = канец + Spiel = ігра)

заключная стадыя шахматнай або шашачнай партыі (параўн. дэбют 2, мітэльшпіль).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ліры́́зм

(гр. lyrismos = ігра на ліры)

1) эмацыянальнасць, паэтычная ўсхваляванасць, сардэчнасць у творах мастацтва;

2) лірычны настрой.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Сці́пры ’шчыльны, сціснуты, збіты’, ’моцны, цвёрды, трывалы’ (Ласт.). Паводле Ластоўскага (там жа, 448), у выніку кантамінацыі сціслы і сперты (гл. перці), што малаверагодна; хутчэй з літ. stiprùs ’моцны, цвёрды, трывалы’, старое stìpras ’моцны; мужны’, лат. stiprs ’моцны’, адносна якіх гл. Смачынскі, 604. Фіксацыя толькі ў слоўніку Ластоўскага можа сведчыць ігра штучнае ўтварэнне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)