тэлеаза́ўр, ‑а, м.

Вялікі выкапнёвы марскі кракадзіл.

[Грэч. teleios — дасканалы і sauros — яшчарка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

crocodile [ˈkrɒkədaɪl] n. кракадзі́л

♦

crocodile tears кракадзі́лавы слёзы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аліга́тар, ‑а, м.

Тупарылы кракадзіл, які водзіцца ў Паўночнай Амерыцы і Пауднёвым Кітаі. Місісіпскі алігатар. Кітайскі алігатар.

[Англ. alligator з ісп. el lagarto — яшчарка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

krokodyl

м. заал. кракадзіл

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Krokodíl

n -s, -e кракадзі́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

crocodile

[ˈkrɑ:kədaɪl]

1.

n.

кракадзі́л -а m.

2.

adj.

кракадзі́лавы (сьлёзы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Káiman

m -s, -e заал. кайма́н (паўдневаамерыканскі кракадзіл)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

архаза́ўры

(ад гр. archaios = старажытны + -заўр)

падклас вымерлых (тэкадонты, дыназаўры, птэразаўры) і сучасных (кракадзіл) паўзуноў (дыапсідаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аліга́тар

(англ. alligator, ад ісп. el lagarto = яшчарка)

тупарылы кракадзіл, які водзіцца ў вадаёмах Паўн. Амерыкі і Паўд. Кітая.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бентазу́х

(ад гр. benthos = глыбіня + suchos = кракадзіл)

вымерлае земнаводнае падкласа лабірынтадонтаў, якое вяло прыдонны спосаб жыцця; вядома з адкладаў трыясу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)