бентазу́х

(ад гр. benthos = глыбіня + suchos = кракадзіл)

вымерлае земнаводнае падкласа лабірынтадонтаў, якое вяло прыдонны спосаб жыцця; вядома з адкладаў трыясу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)