correspondent [ˌkɒrəˈspɒndənt] n.

1. карэспандэ́нт (газеты, часопіса і да т.п.);

a war correspondent вае́нны карэспандэ́нт

2. асо́ба, з яко́й вядзе́цца перапі́ска; карэспандэ́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

reporter [rɪˈpɔ:tə] n. рэпарцёр, карэспандэ́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

юн...

Першая частка складаных слоў у знач. юны, напр.: юннат (юны натураліст), юнкар (юны карэспандэнт), юнкараўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

корреспонде́нт карэспандэ́нт, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

собко́р (со́бственный корреспонде́нт) ула́сны карэспандэ́нт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазашта́тны, -ая, -ае.

Які не знаходзіцца ў штаце; прызначаны для работнікаў, што не знаходзяцца ў штаце.

П. карэспандэнт.

Пазаштатная пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ваенко́р, ‑а, м.

Ваенны карэспандэнт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзятко́р, ‑а, м.

Дзіцячы карэспандэнт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спецко́р, ‑а, м.

Спецыяльны карэспандэнт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раз’язджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Многа і часта ездзіць з месца на месца.

Р. па краіне.

|| прым. раз’язны́, -а́я, -о́е.

Р. агент.

Р. карэспандэнт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)