абліва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да абліцца.
2. Зал. да абліваць.
•••
Сэрца кроўю абліваецца гл. сэрца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абліва́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абліваць — абліць і аблівацца — абліцца.
2. Водная працэдура. Ранішнія абліванні і абціранні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zapłonić się
зак. пачырванець; абліцца чырванню; запунсавецца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zlać się
зак. зліцца, абліцца; абмачыцца; абцурболіцца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
oblać się
зак. абліцца;
oblać się (zimnym) potem — абліцца (халодным) потам;
oblać się rumieńcem — заліцца чырванню; пачырванець
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
opłynąć
зак.
1. аплысці;
opłynąć wyspę — аплысці востраў;
opłynąć kulę ziemską — аб’ехаць увесь свет;
2. абліцца; пакрыцца;
opłynąć krwią — абліцца крывёю
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
пот, ‑у, М поце; мн. паты, ‑оў; м.
1. Празрыстая вадкасць, якая выдзяляецца асобымі падскурнымі залозамі. Васіль выціраў рукой твар, па якому, нібы гарошыны, даганялі адна другую кроплі поту. Васілевіч. // Выдзяленне гэтай вадкасці. Працаваць да поту.
2. Разм. Вільготны налёт на паверхні прадметаў, які ўтвараецца ад сутыкнення іх з цёплым паветрам. Туманіліся пылам і потам агромністыя пішы вокан. Гартны.
•••
Абліцца (халодным, сцюдзёным) потам гл. абліцца.
Да крывавага поту — да поўнага знясілення (працаваць, мучыцца і пад.).
Да сёмага (дзесятага) поту — да поўнай знямогі, стомы.
Заліцца потам гл. заліцца.
Ліць пот гл. ліць.
Потам і кроўю — з вялікімі намаганнямі, з вялікімі цяжкасцямі (здабываць, заваёўваць і пад.).
Сагнаць сем патоў з каго гл. сагнаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спацець, успацець, упацець, упарыцца, абліцца потам; умакрэць, узмакрэць, упрэць (разм.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
zapłynąć
зак.
1. заплыць, даплыць;
2. наліцца, абліцца;
oczy ~eły łzami — вочы наліліся слязьмі (слязамі)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zalać się
зак.
1. заліцца; абліцца;
2. разм. напіцца, налізацца;
zalać się w pestkę (w sztok) — напіцца ўшчэнт
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)