руда́, ‑ы, ДМ рудзе; мн. руды; ж.
Прыродная мінеральная сыравіна, якая змяшчае ў сабе металы або іх злучэнні. Жалезная руда. Руды каляровых металаў. Уранавая руда. Азбеставая руда. □ І робяць гарнякі руду, шахцёры высякаюць вугаль. Таўлай. [Лахманы] мокрыя да пахаў, у бурых плямах балотнай руды. Місько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стопрацэ́нтны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае ў сабе сто працэнтаў чаго‑н.
2. Які ахоплівае ўсё, усіх поўнасцю. Стопрацэнтнае выкананне плана. Стопрацэнтная яўка на сход.
3. Разм. Сапраўдны, закончаны, поўнасцю выражаны ў сваіх якасцях. Мы ўжо прызвычаіліся да партызанскага жыцця, лічылі сябе стопрацэнтнымі партызанамі. Пянкрат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тарбахва́т, ‑а, М ‑хвале, м.
Разм. Той, хто хапае і прысвойвае сабе; сквапны чалавек, хабарнік. Сілівону Сяргеевічу рабілася прыкрай .. гутарка з чалавекам, якога ён і раней не вельмі паважаў, лічачы яго за спрытнага тарбахвата, які не прапускаў ніводнай магчымасці, каб дзе што ўхапіць. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тарфяны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да торфу, змяшчае, заключае ў сабе торф. Тарфяныя радовішчы. Тарфяная глеба. // Які зроблены з торфу, здабыты з торфу. Тарфяны дзёгаць. Тарфяны кокс. // Звязаны з распрацоўкай торфу. Тарфяная машына. Тарфяная прамысловасць.
2. Які працуе на торфе. Тарфяная электрастанцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цярні́сты, ‑ая, ‑ае.
1. Калючы; пакрыты шыпамі (пра хмызняк, кусты і пад.).
2. перан. Поўны цяжкасцей, пакут, нягод. Максім слухаў.. [Міколу] з напружанай увагай і ўяўляў сабе цярністы шлях, які за кароткі час давялося прайсці Клінцэвічу. Машара. У маім сэрцы — апавяданне аб цярністых дарогах адважных. Мехаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чо́рна-бе́лы, ‑ая, ‑ае.
1. Які аб’ядноўвае ў сабе чорны і белы колеры. Аляксей акардэон на калені паставіў, рамяні на плечы надзеў... Вырваліся з-пад чорна-белых клавішаў першыя, крыху нясмелыя гукі. Нядзведскі.
2. Спец. Звычайны, некаляровы (пра фотаздымак, кінафільм, тэлебачанне). Чорна-белая фатаграфія.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штоты́дзень, прысл.
Кожны тыдзень; на кожным тыдні. Газета [насценная] выходзіла штотыдзень, і выпускалі яе мы ўдвух з Каробкам Паўлам. Навуменка. Прыклаўшы натруджаную далонь да шчакі, подбегам ішла яна за сынам і ўсё паказвала, каб з выплаты купіў сабе боты, .. каб штотыдзень адпісваў ёй пісьмы. Мехаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пло́мба ж
1. Plómbe f -, -n, Bléisiegel n -s, -;
2. (пра зубы) Plómbe f -, -n, Záhnfüllung f -, -en;
паста́віць пло́мбу éinen Zahn plómbieren [füllen];
паста́віць сабе́ пло́мбу sich (D) éinen Zahn plombíeren [füllen] lássen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
мата́ць
1. (віць, навіваць) háspeln vt, spúlen vt; áufwickeln vt, wíckeln vt (у клубок);
2. разм:
мата́ць галаво́й гл матляць;
◊ мата́ць (сабе́) на вус разм ́≅ sich (D) etw. hínter die Óhren schreiben*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
sich
pron refl (a) сябе́, (D) сабе́; пры дзеясловах тс: …цца
~ auf j-n, auf etw. (A) bezíehen* — адно́сіцца [ста́віцца] да каго́-н., да чаго́-н.
es verstéht ~ von selbst — гэ́та само́ па сабе́ зразуме́ла
es wird ~ fínden — там бу́дзе віда́ць
zu ~ kómmen* — ачуня́ць
an und für ~ — само́ па сабе́
er ist gern für ~ — ён лю́біць адзіно́цтва
das ist éine Sáche für ~ — гэ́та асо́бны пункт
nicht bei ~ (D) sein — вы́йсці з сябе́; быць у ста́не непрыто́мнасці
das Ding an ~ — філас. pэч у сабе́
es hat nichts auf ~ — гэ́та нічо́га не зна́чыць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)