zúeignen
vt (j-m) прысвяча́ць, дары́ць (каму-н., што-н.)
sich (D) etw. ~ — прысво́іць сабе́ што-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Granít
m -s, -e грані́т
auf ~ béißen* — палама́ць сабе́ зу́бы на чым-н.; наткну́цца на неадо́льную перашко́ду
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Grúndsatz
m -es, -sätze асно́ўнае пра́ві- ла, пры́нцып; аксіёма
es sich zum ~ máchen — узя́ць сабе́ за пра́віла
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
nawet
нават;
nawet wyobrazić sobie trudno — нават цяжка сабе ўявіць;
przybyli wszyscy, nawet dzieci — прыйшлі ўсе, нават дзеці
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
tłamsić
незак.
1. камечыць;
2. разм. душыць; ціснуць; сціскаць; заціскаць;
tłamsić w sobie żal — стрымліваць у сабе жаль
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ubrany
адзеты, апрануты;
być ~m w co — быць апранутым у што; мець на сабе што; быць у чым
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
агі́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Разм. Твор літаратуры, жывапісу і пад., які ставіць толькі агітацыйныя мэты і не ўлічвае мастацкага боку. Палітычная агітка. □ Няўжо такі выдатны верш? Прачытаў. Нічога асаблівага. Так сабе агітка. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адкляймі́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., каго-што.
Тое, што і адклеймаваць. На тым жа тыдні Тарэнта выклапатаў сабе лесу, а яшчэ цераз паўтара ці два тыдні прыехаў у Шапятоўку аб’ездчык і адкляйміў у лесе дваццаць дзве сасны. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жа́нравы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да жанру (у 1 знач.). Драматычная паэма сумяшчае ў сабе жанравыя адзнакі і ліра-эпічнай паэмы і драмы. Ярош.
2. Які мае адносіны да жанру (у 2 знач.); бытавы. Жанравая сцэнка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
задзі́рлівы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і задзірысты. Бадай усе [сведкі] ў адзін голас: хлопец так сабе, працавіты, але ж дужа ўжо непаслухмяны, задзірлівы. Лынькоў. [Янка] бачыў .. блішчасты круглы твар [суседкі] з задзірлівымі вачамі, бачыў, што смяецца яна хціва, з назолаю. Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)