Verbum

снабізм назоўнік | мужчынскі род | кніжнае

Паводзіны, манеры, уласцівыя снобу.

|| прыметнік: снабісцкі.

снавалка назоўнік | жаночы род | спецыяльны тэрмін

Снавальная машына.

снавальны прыметнік | спецыяльны тэрмін

Які служыць для снавання.

снаваць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Падрыхтоўваць пражу асновы для ткання.

   • С. пражу.

2. Рухацца туды і сюды, у розных кірунках.

   • С. па вуліцы ўзад-уперад.

|| назоўнік: снаванне.

|| прыметнік: снавальны.

снайпер назоўнік | мужчынскі род

Майстар меткай стральбы.

|| прыметнік: снайперскі.

• С. агонь (трапны, дакладны).

снарад назоўнік | мужчынскі род

1. Від боепрыпасаў для стральбы з гармат, а таксама лятальны апарат з баявым зарадам.

   • У лесе разарваўся с.

2. Прыбор, інструмент, машына.

   • С. для свідравання.
   • Гімнастычныя снарады (прыстасаванні для спартыўных практыкаванняў).

|| прыметнік: снарадны.

снасць назоўнік | жаночы род

1. зборны назоўнік: Прыборы, інструменты, прастасаванні для якога-н. занятку.

   • Рыбалоўная с.

2. звычайна Канат, вяроўка, якія служаць для кіравання парусамі і пад.

снатворны прыметнік

Які выклікае сон (у 1 знач.).

• С. сродак.
• Прыняць снатворнае (наз).
• Снатворнае апавяданне (пераноснае значэнне: вельмі сумнае; размоўнае).

снег назоўнік | мужчынскі род

Атмасферныя ападкі ў выглядзе крышталікаў лёду, а таксама суцэльная маса такіх ападкаў, што пакрывае зямлю.

• Выпаў першы с.
• Вечныя снягі (на вяршынях высокіх гор).
• Патрэбен, як леташні с. (зусім не патрэбен; размоўнае неадабральнае).
• Як с. на галаву (раптоўна, нечакана; размоўнае).

|| памяншальная форма: сняжок.

|| прыметнік: снегавы і снежны.

• Снегавая хатка (зробленая з снегу).
• Снегавая нагрузка (нагрузка на будынкі, якую стварае снежнае покрыва).
• Снежныя заносы.
• Снежная белізна (падобная на снег).

снега прыстаўка

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адноеіны да снегу, напр. снегаачыстка, снегазатрыманне, снегалавінны, снегаўборачны.