снег, , м.

Атмасферныя ападкі ў выглядзе крышталікаў лёду, а таксама суцэльная маса такіх ападкаў, што пакрывае зямлю.

  • Выпаў першы с.
  • Вечныя снягі (на вяршынях высокіх гор).
  • Патрэбен, як леташні с. (зусім не патрэбен; разм. неадабр.).
  • Як с. на галаву (раптоўна, нечакана; разм.).

|| памянш. сняжок, .

|| прым. снегавы, і снежны, .

  • Снегавая хатка (зробленая з снегу).
  • Снегавая нагрузка (нагрузка на будынкі, якую стварае снежнае покрыва).
  • Снежныя заносы.
  • Снежная белізна (падобная на снег).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)