снег назоўнік | мужчынскі род
Атмасферныя ападкі ў выглядзе крышталікаў лёду, а таксама суцэльная маса такіх ападкаў, што пакрывае зямлю.
- Выпаў першы с.
- Вечныя снягі (на вяршынях высокіх гор).
- Патрэбен, як леташні с. (зусім не патрэбен; размоўнае неадабральнае).
- Як с. на галаву (раптоўна, нечакана; размоўнае).
|| памяншальная форма: сняжок.
|| прыметнік: снегавы і снежны.
- Снегавая хатка (зробленая з снегу).
- Снегавая нагрузка (нагрузка на будынкі, якую стварае снежнае покрыва).
- Снежныя заносы.
- Снежная белізна (падобная на снег).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)