снарад, ✂, м.

  1. Від боепрыпасаў для стральбы з гармат, а таксама лятальны апарат з баявым зарадам.

    • У лесе разарваўся с.

  2. Прыбор, інструмент, машына.

    • С. для свідравання.
    • Гімнастычныя снарады (прыстасаванні для спартыўных практыкаванняў).

|| прым. снарадны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)