Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

нюанс назоўнік | мужчынскі род | кніжнае

Адценне, тонкае адрозненне у чым-н.

  • Музычныя нюансы.

|| прыметнік: нюансны.

нюня назоўнік | мужчынскі і жаночы род | размоўнае

Плакса, ныцік.

нюні назоўнік

Распусціць нюні (размоўнае неадабральнае) — раскіснуць, расплакацца.

нюх назоўнік | мужчынскі род

  1. Здольнасць да ўспрыняцця і адрознівання пахаў (адно з пяці знешніх пачуццяў).

    • У сабакі добры н.
  2. пераноснае значэнне: Чуццё, кемлівасць.

    • У яго добры н. на ўсё новае.

Фразеалагізмы:

  • Ні за нюх (панюх) табакі (размоўнае) — ні за што, дарэмна (загінуць, прапасці).
  • Сабачы нюх — вострае адчуванне паху.

нюхальшчык назоўнік | размоўнае

Чалавек, які нюхае што-н. (тытунь, наркотыкі і пад.).

|| жаночы род: нюхальшчыца.

нюхаць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Удыхаць праз нос які-н. пах.

    • Н. паветра.
  2. Удыхаць у нос лекавыя або наркатычныя сродкі.

    • Н. нашатыр.
  3. пераноснае значэнне: Выведваць, высочваць (размоўнае).

І не нюхаў чаго (размоўнае неадабральнае) — не зведаў чаго-н., не ведае чаго-н.

  • Не нюхаў пораху (не быў на вайне).

|| закончанае трыванне: панюхаць.

|| аднакратны дзеяслоў: нюхнуць.

|| назоўнік: нюханне.

|| прыметнік: нюхальны.

  • Н. тытунь.

нюхаўка назоўнік | жаночы род | грубае

Нос.

  • Я табе нюхаўку растаўку.