нюхальшчык, ✂, н. (разм.).
Чалавек, які нюхае што-н. (тытунь, наркотыкі і пад.).
|| ж. нюхальшчыца, ✂.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)